Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian
3. Het communisme draait rond het vraagstuk van de productieverhoudingen in een klassenmaatschappij. Conflicten zullen blijven bestaan, alleen zal er een consensus bestaan betreffende de productie & distributie van sociaal meerproduct.
|
Hoe moet ik die 'consensus' begrijpen? Het is waarschijnlijk waar dat als er eenmaal een 'communisme' is, dat het gros van alle mensen akkoord gaat met de rechtsregels, normen van handelen, etc. die er dan dominant zijn - dat moet ook: dat is een noodzakelijke voorwaarde voor alle samenlevingen, i.e. dat een kritische massa zich daaraan onderwerpt.
Maar wat moet ik begrijpen onder 'een consensus bestaan betreffende de productie en distrubitie van sociaal meerproduct'? Dat het gros van de mensen akkoord is met hoe het verspreid wordt? Waarschijnlijk; maar hoe ga je de beslissingsprocedures organiseren die dat gaan regelen? Welke organen gaan beslissen dat we nu meer zullen investeren in x en niet in y? Op welke manier zullen deze beslissingen genomen worden? En hoe kan je weten dat deze beslissingen correct of fout waren? Op welke manier zullen de beslissingen genomen worden dat er aan kapitaalsaccumulatie wordt gedaan in plaats van aan kapitaalsconsumptie? Op welke manier gaan we ervoor zorgen dat elke arbeider
zijn eigen arbeidswaarde krijgt - en er dus geen diefstal van meerwaarde meer is? Hoe gaan we ervoor zorgen dat alle economische/culturele/etc. verschillen zodanig zijn dat mensen het in eigen handen hebben - want dat is toch ook een vaak gehoorde kritiek op het kapitalisme. Hoe gaat er omgegaan worden met de spanning tussen economische gelijkheid enerzijds en sociale/culturele/individuele ongelijkheid? Is er bijvoorbeeld nog een staat? Waarom niet? Hoe worden de beslissingen genomen binnenin de staat of bij abscentie van de staat? Dat zijn toch allemaal prangende praktische vragen, denk ik dan. Sommige daarvan zijn hardcore kritieken op het kapitalisme - maar het is mij toch niet duidelijk hoe een socialistische (of communistische) samenleving daar om mee zou gaan.
Citaat:
|
4. In het communisme zal AH dan ook niet bestaan, er bestaan geen bovenhistorisch a-ideologisch bewustzijn.
|
Iemand zoals ik is dus niet meer dan een 'bovenhistorisch a-ideologisch bewustzijn'? Ik had toch de indruk dat ik een mens ben van vlees en bloed, die zaken analyseert met de concepten die hij waardevol en waar acht. Hoe kan je nu zeggen dat er in het communisme geen ideologische tegenstand meer zou zijn tegen die economische organisatie van de productiesfeer?
Het is natuurlijk wel eenvoudig om je eigen systeem voor te stellen als het alpha en omega - waar er dan logischerwijze geen dissidente stemmen meer zullen zijn - maar ik zie toch niet al te veel reden om dat zomaar aan te nemen.