Het Plan Sharon voor een eenzijdige terugtrekking uit de Gaza-strook is een moedig plan. Zoals Bush en Blair reeds meteen wisten te zeggen.
Nu heeft het kwartet' Midden-Oosten, dus de Europese Unie, de Verenigde Staten, Rusland en de Verenigde Naties, het plan Sharon aanvaard.
Het is spijtig dat een meerderheid van de Likud-kiezers het plan hebben afgewezen, maar een meerderheid van de Israelische bevolking is er wel voor te vinden. Sharon heeft trouwens ook al gezegd dat hij ervoor zal gaan, en eventueel een nationaal referendum organizeert.
Ik ben er trouwens van overtuigd dat er ook een meerderheid van de Palestijnen zullen te vinden zijn voor het plan, want ik ben er zeker van dat ook de Palestijnse bevolking graag een rustig en normaal leven leidt.
De vraag zal zijn of er na een terugtrekking uit Gaza een echte natie-opbouwende mentaliteit naar voor komt met enthoesiaste pioniers om de regio te ontwikkelen, of dat de terroristische organizaties (samen met Arafat en zijn bende) daar weer de bevolking gaan onderdrukken en de ontwikkelingsgelden gaan uitgeven aan de opbouw van een wapenarsenaal en terroristenscholen vol haatspuierij.
Hun eigen toekomst hangt ervan af en het is volgens mij hun laatste kans om een minimum te bereiken. Ik hoop dat ze eindelijk hun les hebben geleerd.
__________________
 
|