[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Ziet er veelbelovend uit. Wat heeft hij in zijn vorige ambtstermijn kunnen uitvoeren?

Ben geen specialist, dus copy-paste maar:

In de sector van de fossiele brandstoffen werd een en ander genationaliseerd. Waar voordien 82 % van de opbrengsten van de sector naar de buitenlandse multinationals ging en 18 % naar de Boliviaanse staat, is de situatie nu net omgekeerd. Verschillende economen in het land hadden voorspeld dat dit niet zou werken, dat de multinationale bedrijven zouden vertrekken. Desondanks zijn intussen reeds 72 nieuwe contracten getekend ter waarde van 1,4 miljard dollar, daar waar er vroeger contracten bestonden ter waarde van 300 miljoen dollar. De Bolivianen blijven bij hun standpunt dat ze niemand willen schofferen maar dat ze wel degelijk partners willen, geen bazen. Ze geven volledig toe dat ze buitenlands kapitaal nodig hebben om hun grondstoffen te ontginnen maar willen dat de samenwerking hierbij verloopt op basis van respect en gelijkwaardigheid.
Voor de eerste keer in 40 jaar tijd werd in 2006 voor de Boliviaanse economie dan ook een groei opgetekend van 6 %.
Bolivië zou bovendien de tweede grootste gasvoorraad van Latijns-Amerika bezitten, na Venezuela. Momenteel bevoorraadt Bolivië dan ook Argentinië en Brazilië van gas, wat het land zo een beetje het energie-centrum van het continent maakt (naast Venezuela uiteraard). Bovendien betalen meer dan 700.000 Bolivianen vandaag de dag voor hun elektriciteit één derde van de prijs die zij voordien betaalden.
Extra geld dat gewonnen wordt door deze bloeiende sector wordt geïnvesteerd in verschillende sectoren: er worden bonnen uitgedeeld waarmee scholieren de onkosten voor inschrijving in de school kunnen betalen alsook schoolgerief, de pensioenleeftijd werd voor mannen 10 jaar verlaagd en voor vrouwen 5 jaar (terwijl dit intussen in België verhoogd wordt !), studenten genieten een “universiteitsverzekering” tot hun 21 jaar, enzovoort.

Er zijn uiteraard ook sociale verwezenlijkingen die met hulp van Cuba en Venezuela werden bereikt.

Een eerste verwezenlijking die hier kan worden vermeld is het alfabetiseringsprogramma "Yo s�* puedo". Naar het voorbeeld van Cuba in de jaren 60 en met hulp van Cuba hieromtrent startte men ook in Bolivië met een alfabetiseringscampagne die ervoor zou moeten zorgen dat de zone tegen 2008 vrij is van analfabeten. Vandaag de dag zijn er nog ongeveer 2 miljoen ongeletterden in Bolivië. De gebruikte methodes in de campagne "Yo s�* puedo" worden alvast geroemd door de VN omwille van de grote efficiëntie. Zo'n 80.000 mensen behaalden reeds een getuigschrift, momenteel volgen zo'n 300.000 mensen de lessen.

Bolivië, Cuba en Venezuela ondertekenden in Havana ook de ALBA-akkoorden (het gaat hier om een TCP-akkoord, Tratado de Libre Comercio, een vrijhandelsakkoord dus, en het moet een alternatief of althans een tegengewicht bieden tegen het veelbesproken en fel bekritiseerde ALCA-project dat de VS aan een aantal Zuid-Amerikaanse landen heeft opgedrongen). ALBA is echter geen vrijhandelsakkoord in de klassieke betekenis van het woord. Het gaat hier wel degelijk om een sociaal akkoord waarbij het welzijn van de hele bevolking van die landen een topprioriteit is en dit staat uiteraard lijnrecht tegenover de tot nog toe gemaakte akkoorden wereldwijd (VS, Europa, Canada) waarbij winst en opbrengst altijd boven alles staan. De ALBA-akkoorden zijn heel transparant en iedereen kan perfect volgen wat ermee beoogd wordt en hoe.



Een ander project dat loopt tussen Cuba en Bolivië is "Operación Milagro" waarbij reeds 20.000 mensen met oogaandoeningen gratis werden geopereerd in Cuba. Daarnaast loopt er intussen in Bolivië ook een gelijkaardig project als het "Barrio Adentro"-programma van Venezuela. Hierbij worden in Venezuela meer dan 20.000 Cubaanse dokters ingezet om de anders van gezondheidszorg verstoken armere bevolking van het land te helpen, iets wat nu ook gebeurt in Bolivië met het programma "Zona adentro". In Bolivië is dit omwille van geografie niet altijd even evident. Heel veel mensen hebben nog nooit een dokter gezien omdat ze te afgelegen wonen. Dankzij het programma werd intussen al ongeveer 1 miljoen mensen voor de eerste keer door een dokter geholpen, 30.000 daarvan zouden het anders niet gehaald hebben.

http://www.cubamigos.be/nl/node/311