[MIS]

Een voorspelling maken is echt niet zo moeilijk en sterk afhankelijk van de gekozen denkpiste, wat letterlijk kan genomen worden. Aangezien de voorbeelden doorgaans ‘te’ eenvoudig zijn, laten we ons er niet door storen maar dat is mi eerder een gevolg van de complexiteit waarin of waarbinnen de eenvoud niet langer gezien wordt. Simplisme en eenvoud zijn dan ook subtiele verschillende dingen. Een praktisch voorbeeld om één en ander te duiden, denkpistes ;

Als we de huidige tendens van een inflatoire economie extreem naar de toekomst zouden projecteren, dan kost een brood van 2 € vandaag tegen het jaar 2500 ongeveer 4.000.000 €. Iedereen kan dit in een rekenblad op minder dan 1 minuut becijferen. Nuchter en rekenkundig vast te stellen. Deze denkpiste volgend doe ik er dus goed aan om vandaag nog opslag aan m’n baas te vragen, liefst zoveel mogelijk opdat ik meer intrest van de bank kan krijgen om deze nakende verhoging van de broodprijs in te dekken, en dat is normaal te noemen binnen het huidige denkpatroon dat we maatschappelijk als ‘best practice’ hebben aanvaard.

Ik overdenk het bovenstaande en zie tegelijkertijd een wereld in crisis, of we deze crisis nu monetaire of economisch willen noemen, doet in principe niet ter zake, dat is muggenzifterij en klaroengeschal van het intellectuele brein dat alles wil verklaren en slechts in woorden wil omzetten. Zolang armoede ons deelachtig is, leeft de mensheid in crisis en strijd. Omdat ik besta, kan ik met verschillende gedachten spelen. Ik speel maar wat en kom dan tot het volgende vanuit het voorgaande, laat ons het even evolutie noemen. Simpel of eenvoudig ?

Als een inflatoire economie betekent dat mijn brood in het jaar 2500 ongeveer 4.000.000 € zal kosten, dan resulteert de omgekeerde logica in het tegenovergestelde, dat is op zich logisch. Deze omgekeerde logica is niet, zoals sommigen willen denken door te vervallen in extremisme, de voorbode van hyperinflatie maar slechts de eenvoudige en ware toepassing van economische basisprincipes, deflatie is negatieve inflatie en inflatie is negatieve deflatie, niet meer dan dat. Simpel gesteld en gevolgtrekkend in vergelijking met voorgaande denkpiste, ik hoef m’n baas geen opslag te vragen om tegemoet te komen aan stijgende prijzen, de omgekeerde logica creëert automatisch kapitaal vanuit het bestaande kapitaal dat reeds beschikbaar is. Dit is het, misschien onthutsend, resultaat van de relatieve verbondenheid van alle factoren die we in waarden kunnen omzetten, deze waarde zelf is een gevoelswaarde en afhankelijk van de situatie waarin een mens zich bevindt. Ik heb geen affectie met een Rolls Royce op een onbewoond eiland, ik ben op zoek naar een banaan, in het beste geval een Chiquita.

Als ik persoonlijk mag kiezen, dan kies ik voor de omgekeerde logica aangezien dat me rekenkundig bewijst dat er helemaal geen pensioentekort (om maar iets te noemen) bestaat wanneer we dit ernstig overdenken. Met spijt in het hart stel ik vast dat ik geen keuzes heb en me moet neerleggen bij een systeem dat me gevangen houdt, een systeem dat steeds meer uitsluiting en armoede induceert, slaven van een systeem dat zo complex wordt gemaakt waardoor aan de eenvoud van economie wordt verzaakt. Vandaag de dag hoor ik nog steeds onheilspellende berichten die mijn (en misschien ook het uwe) leven hypothekeren, en dat terwijl de eenvoudige omgekeerde logica mij het tegendeel rekenkundig bewijst, er is geen geldtekort whatsoever. Het maakt me somber en weemoedig, aangezien ik, ondanks de pogingen om tot een ware dialoog te komen, toch geen recht van spreken blijk te hebben, denk ik ernstig na over zelfmoord. Steeds meer lijkt me dit de beste keuze om van deze psychische en economische kwellingen af te komen. Ik denk er over na, niet langer uit wanhoop maar hoop op deze manier niet langer onderhevig te moeten zijn aan deze monetaire dwaasheden, geen scheldwoord maar rekenkundig bewezen zoals aangetoond.

Zeg mij welke keuze ik moet maken aub. Voorspellingen.