Na de intergewestelijke milieuramp bij de afbraakwerken van de vroegere Brusselse fabriek Buda Marly in 2003 en de stroomopwaartse vervuiling van de Maas voltrok zich weer eens nationale milieuramp, die deels te wijten is aan de splitsing van het milieubeleid in België. Het ironische van de zaak is dat net een Ecolo-minister van het Brussels gewest mee aan de oorsprong van de catastrofe ligt…
Sinds 2007 heeft het Brussels Hoofdstedelijk Gewest eindelijk een gloednieuwe waterzuiveringsinstallatie voor Brussel-Noord om het rioolwater van de almaar groeiende Brusselse bevolking te zuiveren. De installatie wordt voor rekening van het Brussels gewest door het Franse bedrijf Aquiris uitgebaat. Wat bleek echter op zaterdag 12 december 2009 ? De installatie - al naargelang van de bron – zou sinds enkele dagen (sinds dinsdag 8 december) tot zelfs 2,5 week niet meer functioneren met als gevolg dat het Brussels rioolwater opnieuw alle pas hersteld leven in de Zenne gedood heeft én ook verder stroomafwaarts in Brabant en Antwerpen, in Rupel en Schelde voor dood en verderf zorgt.
Volgens "Vlaams" milieuminister Joke Schauvliege begonnen de problemen reeds op 25 november: "de lozing was al sinds 25 november aan de gang." Toch werd de Vlaamse gemeenschap daar pas van op de hoogte gesteld op 9 december en de bevolking werd via de media pas geïnformeerd op 12 december, 2,5 week na het begin van de problemen. Het voltallige centraal comité van de communistische partij van de Sovjet-Unie draait zich om van jaloezie in haar graf. Zelfs de Sovjet-dictatuur kon destijds milieurampen maar enkele dagen stil houden.
Werken er dan op de medianieuwsdiensten alleen nog lezers van Belgaberichten ? Of werden de journalisten op één of andere manier het zwijgen opgelegd ?
Maar vooral: had de Brusselse milieuminister niet veel eerder de alarmklok moeten luiden ? Waarom heeft zij gewacht tot Bond Beter Leefmilieu (BBL) het probleem naar buiten kon brengen en Aquiris op dinsdag een bijzonder vage mededeling naar de Brusselse overheid zond, mededeling die op vrijdag 11 december bij BBL belandde.
In deze mededeling stelde Aquiris volgens De Standaard alleen dat het station werd stilgelegd ‘om de installatie te beschermen en het personeel niet bloot te stellen aan onaanvaardbare risico's'. Verder was bij Aquiris niemand bereikbaar voor commentaar.
Pas op maandag 14 december zou er ter plaatse een eerste controle worden uitgevoerd ! Dient het personeel van Acquiris in die omstandigheden niet stante pede opgevorderd te worden ? Wat bepaalt het contract tussen het gewest en Aquiris in geval van problemen?
Dit brengt ons weer eens tot de gedachte dat milieu een bevoegdheid is die best zo snel mogelijk geherfederaliseerd wordt vóór de splitsing ervan nog meer milieuschade aanricht. Dat is trouwens de logica zelf aangezien de natuur en dus ook de milieuvervuiling geen grenzen kennen.
www.belgischeunie.be
Bron:
politics.be