Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
Het is inderdaad verbazingwekkend hoe de ingesteldheid van mensen spoorslags kan veranderen wanneer je een stap zet in de richting van hun taal. De voorbije jaren heb ik een vrij grote inspanning geleverd om het Italiaans goed te beheersen. Tijdens een wandeling in Rome waren we niet meer helemaal zeker van een te volgen weg. Ik zag een carabiniere staan die zéér nors stond te kijken. Hij had ons tegen elkaar horen praten in het Nederlands. Het zag er die morgen niet naar uit dat hij erg vatbaar voor humor was. Niettemin sprak ik hem aan, maar dan in het Italiaans. Het was bij die man een totale metamorfose. Hij glimlachte, sprak zelf met opzet vrij traag, gaf een hele ruime uitleg en tenslotte complimenteerde hij mij voor mijn Italiaans.
|
Hier in Bruxelles gaat dat ook zo.
Een paar woorden en uitdrukkingen (begroeting, afscheid nemen, 'dank u wel' zeggen, wat commentaar op het weer en "hoe heet dit in ... (uw taal)...?") in het Italiaans, Grieks, Arabisch, Turks ... zijn voldoende om van het bezoek aan de markt een klein feest te maken.
Ik krijg regelmatig 'korting' en soms zelfs gratis spullen, en de mensen doen hun uiterste best om ook - al was het maar een paar woorden - Nederlands te spreken.
Verschillende marskramers zijn duidelijk bezig (geweest) met avondlessen
