Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door xrc
Als je uitgaat van seksualiteit als basisgegeven en norm, kom je altijd uit op het gegeven dat homoseksualiteit abnormaal is.
Uw vergelijking met postzegels verzamelen gaat niet op.
Maar u zegt dus weldegelijk dat er geen "arbitraire" grens kan zijn tussen het veroordelen van het ene abnormale, tegenover een tolerantie tov. het andere abnormale. Als we van die redenering uitgaan kunnen we ook zo goed als niets meer veroordelen en leven we temidden van het relativisme.
Ik veroordeel homoseksualiteit omdat het een afwijkende vorm van seksualiteit is (net zoals bestialiteit, necrofilie,...) gericht op een biologische impuls, die we gemakshalve omschrijven als lust.
|
Waarom seksualiteit nemen als basisgegeven en norm, terwijl er toch heel wat andere vlakken zijn die je kan nemen als basisgegeven (beroep, hobbies, haarkleur, al dan niet een bril dragen...)?
Inderdaad, ik zeg wel degelijk dat het af wijken van een norm (of het behoren tot een minderheid) geen grond mag zijn om bepaalde mensen of gedrag te veroordelen (en andere minderheden wel te tolereren).
Ik stelde wel duidelijk
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie
U fixeert zich enkel op die bepaalde norm, om gedrag op te veroordelen, terwijl er nog heel wat "abnormaal" gedrag bestaat waar u waarschijnlijk geen problemen mee heeft (vb postzegels verzamelen of de mis voor gaan, want die hobby wordt ook maar door een minderheid uitgeoefend). Waarom veroordeelt u het ene gedrag dat door een minderheid wordt beoefend (en niet voldoet aan een norm) en niemand schade berokkent en beoordeelt u een ander gedrag dat evenzeer door een minderheid wordt uitgeoefend en evenmin schade berokkent niet?
De basis waarop u het ene "abnormale" gedrag veroordeelt en het andere even "abnormale" gedrag niet is zeer arbitrair en om uw eigen gevleugelde woorden te gebruiken: pure nonsens.
|
Voor mij is niet de frequentie van gedrag dat de basis vormt om bepaalde gedragingen te veroordelen en andere gedragingen niet, maar het (eventuele schadelijke) effect van dat gedrag op anderen (of zichzelf). Gedrag dat andere mensen/wezens (en vooral zwakkeren) schade toe brengt (of onverschilligheid voor het leed van anderen) zijn de enige gedragingen die veroordeeld zouden moeten worden, al de rest niet.