[redwasp]

vrede,

net terug van de pelgrimmage van vertrouwen in poznan. een week in het land van stefan banach, alfred tarski en jan łukasiewicz kon niet anders dan een bron van inspiratie zijn voor een paar leuke puzzels.

de eerste twee zijn klaar en worden hier, vers uit de oven, gepresenteerd:

sneeuwballen-oorlog op het station van puszczykafka

toen we na de eerste nacht in polen wakker werden, lag er overal een wit tapijt. de komst van de taizé-pelgrims had blijkbaar een klein meteorlogisch mirakel veroorzaakt. er lag dan wel geen laag van 15cm, maar het was toch al een ferme dikke tapis-plein over heel de parochie.

zonder verlies van algemeenheid kunnen we stellen dat iedere sneeuwbui, waar ook op een 3-sfeer, telkens leidt tot minstens één sneeuwballenoorlog. perron 1 van het station van puszczykafka werd na het ochtendgebed dan ook in een enorm slagveld omgetoverd.

het perron van puszczykafka is zeventig meter lang en tien meter breed. op die oppervlakte stonden vier legers opgesteld: het poolse leger, dat een thuismatch speelde, en had behoorlijk wat soldaten. de italianen hadden er minder dan hen, maar toch nog steeds meer dan de kroaten. wij belgen waren natuurlijk weer helemaal in de minderheid.

het viel op dat het aantal soldaten in de vier legers steeds een priemgetal was. ook het totaal aantal soldaten was een priemgetal. toch waren er niet meer twintig deelnemers in totaal.

alle sneeuwballen hadden een inhoud van precies 500cm³. om één sneeuwbal te maken, moest je echter vier keer dat volume aan sneeuw samen persen.

het viel me ineens op hoe rechtvaardig god weer was geweest. met alle sneeuw die op het perron lag konden de sneeuwballen namelijk op twee manieren heel eerlijk verdeeld worden:

1. er lag juist genoeg sneeuw om iedere deelnemende soldaat precies evenveel sneeuwballen te geven.

2. er lag juist genoeg sneeuw om ieder leger precies evenveel sneeuwballen te geven, en dan nog wel zo dat binnen ieder leger iedere soldaat evenveel sneeuwballen kreeg.

als je weet dat er meer dan vijftienduizend sneeuwballen werden gemaakt, hoeveel sneeuw was er dan gevallen die nacht?

en

de polonaise



in polen kan er geen belangrijke gelegenheid voorbijgaan zonder dat er een statige polonaise wordt gedanst. nadat de eerste nieuwjaarswensen in de parochiezaal van de st. michał-kerk in puszczykafka waren uitgewisseld maakte iedereen zich dan ook op voor de plechtige dans. het orkestje, de in heel de regio bekende möbius-band, stemde de instrumenten, de aanwezigen zochten een plaats in de rij

helaas waren er niet evenveel mannen als vrouwen aanwezig op het feestje. er waren 26 mannen en 27 vrouwen. de bandleider, die ervaring had met dit soort situaties, bedacht echter al snel een oplossing. hij stelde voor dat de dansende paren een kring zouden vormen, met vooraan in de zaal een 'tunneltje' naar binnen. op het einde van dat tunneltje kon telkens iemand een beurt over slaan en met de volgende partner die voorbijkomt verder dansen.

na even zoeken en rondlopen hadden de dansers de opstelling gevonden die de bandleider voorstelde. de tekening hierboven toont de beginopstelling en de richting waarin iedere danser verder beweegt.

anna, een heel verlegen kroatisch meisje, was al de hele tijd smoorverliefd op bartek, een mooie misdienaar uit de lokale parochie. ze wist dat bartek eigenlijk niet in meisjes geïnteresseerd was, maar bleef toch naar hem smachten. vlak voor de dans begon, vlamde haar hoop ineens op. volgens haar schoven de dames in de polonaise bij iedere ronde telkens één plaatsje op, zodat ze tenslotte ooit wel bij haar bartek terechtt zou komen. met een twinkeling in haar ogen vertelde ze me dit inzicht.

wat is er zo tragisch aan dit verhaal?

vrede,

redwasp