Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
De PDO is inderdaad problematisch, in dat ik - in de mate dat ik ervan op de hoogte ben wat niet zeker is - denk dat men die nooit uit simulaties heeft gehaald (en dus begrepen).
Maar ik begrijp niet goed hoe een *oscillatie* toegevoegd aan een tendens, het probleem verzacht. Inderdaad wil dat zeggen dat tijdens de neergaande fase van de oscillatie je "uitstel van executie" krijgt, maar om dan tijdens de volgende, opgaande fase, de achterstand in te halen en des te harder er tegen aan te gaan.
Misschien bedoelt hij dat we de laatste "opgaande fase" (die dus sneller stijgt dan de gemiddelde tendens) verkeerdelijk als de gemiddelde tendens hebben genomen. Maar dat is iets dat ik niet zou kunnen begrijpen, want de modelisatie, in de mate dat ze iets voorstelt, neemt deze tendenzen niet als INPUT, maar berekent ze, op basis van fysische modellen die niet van deze metingen afhangen.
Daarentegen, het is wel een feit dat deze modellen nog fouten bevatten als ze die oscillatie niet kunnen reproduceren.
|
De modellen gebruiken het temperatuurverloop niet als input, maar wel als referentie. Van 1900 tot heden zaten we met slechts een paar fases in het verloop: 1900-1910 vlak; 1910-1945 opwarming; 1945-1975 vlak/koeling; 1975-2000 opwarming; 2000-nu vlak.
De PDO en die temperatuurfases lopen (toevallig?) vrijwel parallel. De modellen houden daar geen rekening mee, kunnen dat ook nauwelijks, gezien niet voorspelbaar. Wat de modellen wel deden om de 1945-1975 periode met toenemend CO2 (maar licht dalend temperatuurverloop) te reproduceren: rekening houden met de uitstoot van (koelende) sulfaat aërosolen. Die namen enorm toe in die periode. Vanaf 1975 hadden we dan een stilstand in uitstoot, doordat SO2 in Europa (en Noord-Amerika) afnam, maar in Azië toenam. Tegelijk nam CO2 en temperatuur flink toe. Nu is er toch weer een stilstand in temperatuur bij stijgend CO2, terwijl er weinig beweging is aan het aërosol front.
Als de huidige en de vorige stilstand beide terug te voeren zijn tot de PDO (of andere natuurlijke cycli), en niet (of in veel geringere mate) aan de (zeer onzekere) invloed van aërosolen, dan hebben de modellen een te hoge inschatting gemaakt van de invloed van 2xCO2, omdat vrijwel de volledige opwarming 1975-2000 werd toegeschreven aan broeikasgassen, gezien de zon wel zeer actief was, maar nauwelijks veranderde in sterkte, aërosolen vrijwel constant waren en er, op het korte effect van de Pinatubo na, geen grote vulkanische uitbarstingen waren.
Rekening houdend met een "natuurlijke" hulp in de opwarming 1975-2000 komen we uit op ongeveer een halvering voor het effect van 2xCO2...