Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey
Dat klopt, maar daaruit volgt niet dat alle methoden zich bezig houden met het antwoorden van dezelfde vragen. Bepaalde methoden zijn geschikt voor (het antwoorden van) bepaalde vragen, andere methoden houden zich bezig met andere vragen. Dat weet toch iedereen?
Bemerk hoe je hier de issue verandert. Je mag immers perfect de praxeologische logica ondervragen; maar wat je niet kan/mag doen is verwachten dat praxeologie kan antwoorden op vragen die praxeologie expliciet erkent dat het niet geschikt is om daarop te antwoorden. Praxeologie is heel handig, nuttig en waar, maar dat zegt u, bijvoorbeeld, niets over wat wat de relatie is tussen uw handeling en het doel dat je wenst te bereiken. Daar heb je andere wetenschappen voor nodig.
Je gooit 'je mag de logica niet ondervragen' samen met 'het beantwoordt niet de vragen die ik het stel'. Dat zijn 2 verschillende zaken die je samen gooit, maar, alweer, daarmee bewijs je natuurlijk niets.
Het beste bewijs zijn natuurlijk je eigen woorden:
Niemand heeft beweert dat deze vragen 'secundair' of 'weinig relevant' zijn. Alleen heb ik uitgelegd dat praxeologie niet de wetenschappelijke benadering is om deze vragen te beantwoorden. Je kan de exact zelfde vragen aan een bioloog, fysicus, wiskundige of neoklassieke econoom vragen en die zal u exact hetzelfde zeggen: dat zijn heel interessante vragen, maar de methode die ik hanteer is niet geschikt om daarvoor een antwoord te formuleren. Het zijn eerder vragen voor sociologen, psychologen of historici.
De poging om de benadering die ik verdedig in een of ander religieus hoekje te duwen staat misschien mooi voor jezelf en je vrienden, maar het is duidelijk dat het niet meer dan een poging is. Wezenlijke kritiek op de methode zelf ontbreekt immers volledig.
|
Wetenschap is dan ook geen rechtstreekse vraag-antwoord formulering, het is een interactie tussen ideeën waaruit nieuwe proposities ontstaan. Ik heb nog nooit geweten van een wetenschapper die opstond, een precieze vraagstelling formuleerde en dan x aantal tijd daarna een exact antwoord vond. En concepten, proposities, methodes etc ... transformeren doorheen het wetenschapsbedrijf, omdat de filosofische veronderstellingen drastisch worden gewijzigd door veelal "externe" informatie uit andere takken. Dat is na een eeuw wetenschapsgeschiedenis duidelijk aan het licht gekomen. Er heerst altijd een spanning tussen unificatie en differentiatie, wat voor jou compleet vreemd is. Vermits je juist in dat religieus veld bevindt.
Net zoals religie. Niemand verwacht van religie dat het vragen in de wetenschap oplost, vermits het zich door haar openbaring als iets "extra" beschouwt.
Dat is gewoon afhankelijk van gradaties van overlappingen van kennisvelden. Jij verabsoluteert alles en legitimeert jouw eigen stilte. Wat eigenlijk weinig van doen heeft met wetenschap.