Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Steven de Foer heeft hier een verklaring voor.
“Maar waarom schenken ze (= Nederlanders) zo gul?
De voor de hand liggende verklaring ligt in het calvinisme, dat zegt dat eenieder de helft van zijn bezit (of toch een groot deel) moet afstaan aan het goede doel. De mens is van nature slecht, en ook al is alles gepredestineerd, maar toch kun je maar beter je best doen om Gods genade te verdienen. Geld uitgeven mag dus, maar het moet zijn nut hebben. Je moet er je plaats in de de hemel mee verdienen.
Dat calvinistische verklaringsmodel lijkt achterhaald, in een maatschappij die grondig ontkerkelijkt is. Maar kennelijk zit het in de genen. Zelfs de meest vrijgevochten, atheïstische Nederlander kan de erfenis van eeuwen calvinisme niet van zich afschudden. Wie dat betwijfelt, hoeft alleen maar naar de feiten te kijken. De feiten zijn, dat alleen –ook calvinistische- Scandinaviërs nog meer schenken dan de Nederlanders. En dat in Nederland geen enkele gemeente meer aan liefdadigheid geeft dan het zwarte kousenstadje bij uitstek, het voormalige eiland Urk.”
De Nederlanders schenken eigelijk massaal nog altijd aan goede doelen uit verdoken angst.
|
Ik wil gerust aannemen dat deze gulheid nog steeds wordt beïnvloed door de Calvinistische erfenis van vele Nederlanders. Maar, dat is dan uiteindelijk toch geen slechte zaak? Of het beoefenen van het goede doel nu ingegeven is uit religieuze of uit humanistische inspiratie, maakt dat voor jou enig verschil? En wat doe je dan wanneer het gaat om overtuigde Katholieken die in een vlaag van gulheid de geldbeugel wijd openzetten? Dat is dan "wat anders" veronderstel ik?
By the way: de Scandinaven zijn geen Calvinisten, het zijn Lutheranen.