Citaat:
De taalvrijheid was er grondwettelijk in België. In het VKN van Willem I was er taaldwang. Maar dat is wel het verschil met België.
|
En wanneer is de grondwet ooit van tel geweest? In Belgie werd het Frans ingevoerd als
énige officiele taal, in alle takken van de overheid, in elk openbaar ambt, in het leger, in het onderwijs, en noem maar op. Enkel Franstalige wetteksten hadden rechtsgeldigheid. Alle Nederlandstalige scholen die niet verfranst werden, werden gesloten, zodat elke student verplicht werd zich in het Frans te vormen.
Deze toestand heeft vele decennia aangehouden. Het Nederlands werd pas een officiele taal in 1898, maar deze maat bleef dode letter. De eerste Nederlandstalige vertaling van de grondwet is er pas in 1967 gekomen. Negentienhonderdzevenenzestig! Nederlandstalig onderwijs bleef verboden tot in 1930, wanneer het afgedwongen werd onder luid protest bij de Franstaligen.
U mag van mij hierop antwoorden met één of ander gefolterde, franskiljonse uitleg waarom dat bij Willem 'dwang' is en bij ons 'vrijheid', maar misschien moet u niet flauw doen en gewoon toegeven dat de eerste eeuw Belgie getekend is door ver doorgedreven taalrepressie.
Citaat:
En u kunt de Walen niet verwijten dat de Vlaamse elite het liet afweten om haar moedertaal te verdedigen. Daar ligt de kern van het hele probleem. Had de Vlaamse elite meer op zijn Vlaamse taal gestaan, dan was dat allemaal niet zo gelopen. Dat is wat ik erover denk.
|
Wat een grotesk argument, zeg. De negertjes in de Congo of op de plantages waren ook gewoon niet mondig genoeg misschien? De Zuid-Afrikaanse zwarte elite had maar meer streng verwoordde lezersbrieven tegen de apartheid moeten schrijven? Eigen schuld, dikke bult? Repressie is
nooit de schuld van de benadeelden.
Wanneer men het over een Belgicistische knechtenmentaliteit heeft, dan heeft men het over uitspraken zoals hierboven. Bah.