De aftredende Duitse president Johannes Rau heeft in zijn afscheidsrede de vinger op de wonde gelegd. (bron : De Tijd).
Citaat:
|
Het huidige pessimisme is voor een groot deel te wijten aan het wantrouwen dat de politiek over zich gehaald heeft en het egoisme, de hebzucht en het gebrek aan verantwoordelijkheid die de economische elites typeert, ...
|
Hij spreekt verder van een 'interne emigratie uit de democratie', 'een gevaar voor de grondslagen van onze maatschappij'. En verder dat bedrijfsleiders en publieke figuren opnelijk hun zakken zitten te vullen en bloijkbaar geen besef meer hebben vangoed versus kwaad. Werkloosheid noemt hij de grootste wonde van onze maatschaapij. Wetgeving inzake migratie is verworden tot een spelletje scoren op nevenkwesties.
Zijn oplossing : een terugkeer van de echte politiek, een reeel functionerend parlement, geloofwaardigheid, eerlijkheid en plichtsbewustzijn als in ere te herstellen waarden.
Wellicht herkent iedereen hier ook toestanden die in dit land (en vele andere Europese landen) aan het ontaarden zijn. En zijn uitspraken bewijzen nogmaals de belangerijkheid van een wijze, onafhankelijke opinie die boven alle macht en politiek staat zonder belangenvermenging.
Ondertussen gaat de europese politieke 'elite' maar door. Duitsland dringt nu aan om de vennootschapsbelasting op Europees niveau te verhogen. (een verkeerde manier om harmonisatie in te voeren). Reden: sommige nieuwe lidstaten hanteren een veel lagere vennootschapsbelasting en men wil geen fiscale concurrentie. Net nu Ierland uit een decennia durend economisch moeras gekropen is o.a. door de vennootschapsbelasting en overheidsuitgaven drastisch te verlagen.
Rau zijn woorden zijn nog niet koud, of de feiten bewijzen nog eens zijn gelijk.