Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re
Dit is een nogal bizarre stelling, er is "feedback" in evolutietheorie, net als bij je rubik puzzel heeft elke verandering een nieuwe staat, die kan ofwel het status quo zijn met de vorige staat, een verbetering of een verslechtering.
|
Volgens de evolutietheorie zouden 'spontane' genmutaties tot een verandering van de soort moeten leiden, of beter of slechter of eigenlijk niets effectief.
Een blind pokerspel dus, net zoiets als een werf vol bouwmaterialen, waar de 'spontaniteit' van een windhoos _ en die mag daar voor mijn part een een paar miljoen keer overgegaan zijn _ een architecturaal meesterwerkje neerpoot, wat me dus even onwaarschijnlijk lijkt als de welles-nietes-kweenie modus, die evolutionisten voor waar aannemen.
Geen enkele structuur what so ever, kan zonder voorafgaande of ingebouwde informatie zelfs geen legohuisje ontstaan, om over de ingewikkeldheid van de eenvoudigste levensvormen nog maar te zwijgen.
Nee, geen gokwerk, maar er zijn wel mogelijkheden te over om verschillende vormen aan te nemen, zoals bv het oog een keer of 5 is 'heruitgevonden' (nachtvisie, infrarood, sonar etc) bij verschillende soorten , maar volgens mij is er wel sprake van doelgerichtheid, gezien de duizelingwekkende complexiteit van nog maar de eenvoudigste lichaamscel:
http://www.youtube.com/watch#v=KSasT...eature=related
Citaat:
Vergeet ook niet dat evolutie plaats vindt in elk organisme in parallel, je zou het dus moeten vergelijken met miljarden verschillende rubik puzzels die in parallel 'opgelost' worden, met het enige verschil dat evolutie geen eindpunt kent, een rubik puzzel wel.
Er is even zeer "feedback" in de vorming van planeten & zonnestelsels, door bv de invloed van zwaartekracht.
|
Daarin heb je gelijk,
alles informeert alles dmv een kosmisch en allesdoordringend 'feedbacksysteem'.
In de quantumfysica wordt hiervoor het kwantumvacuum als medium aangeduid (akasha voor de yogi, de ether voor Plato), waardoor een non-lokale verbinding en informatieuitwisseling van met elkaar gecorreleerde deeltjes mogelijk wordt, zodat er niet telkens opnieuw het warm water moet worden uitgevonden bij evolutionaire sprongen.
En zoals de correlerende frequenties van melkwegen en planeten elkaars bewegingen beinvloeden, ook zo worden alle levende dingen door elkaars (toenemende) trillingsgetal geïnformeerd, ogenblikkelijk en direct, hoever ze ook van elkaar verwijderd zijn, hierbij de begrensde lichtsnelheid ferm aan de laars lappend.
Vanuit die optiek bekeken, is de zintuiglijk-verstandelijke afgescheidenheid die we tussen onszelf en de 'buitenwereld' menen te ervaren, nogal moeilijk vol te houden.