Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Ivo Belet
Voor mij zijn de belangen van werknemers en werkgevers niet tegenstrijdig. Integendeel. Onze absolute prioriteit, Vlaams én Europees, is werkgelegenheid. We hebben dus alle baat bij een gezond ondernemingsklimaat. Het is precies de sterkte van een volkspartij dat ze de synthese nastreeft van de belangen van werknemers én ondernemers.
|
Het verdedigen van de belangen van werknemers én werkgevers (voorzover gemeenschappelijk) lijkt me toch geen 'onderscheidend' element. Het kartel Sp.a.-Spirit kan je moeilijk nog als een (sociaal-economisch) 'linkse' partij zien? Het gros van hun traditionele kiespubliek is naar het Vlaams Blok overgelopen, enerzijds vanwege opeenvolgende schandalen, anderzijds omdat de partij op kousenvoeten naar het centrum opschoof. Wat onderscheidt CD&V-NVA nog van dat kartel? Ethisch conservatisme? Vlaams-nationalisme? Ook die elementen vinden we in andere partijen terug. Het is alleen nog de combinatie van elementen die de CD&V van de anderen onderscheidt; er is geen eigen, uniek project meer.
Ik denk dat de CD&V, die aanvankelijk bleef bestaan dankzij haar christelijke roots, momenteel weinig bestaansrecht meer heeft en haar succes in de peilingen eerder dankt aan het sérieux dat haar kopstukken uitstralen en haar vermogen 'bruggen te bouwen' dan aan duidelijk inhoudelijke verschillen met de andere partijen. De breuklijnen van weleer zijn niet meer, en nieuwe breuklijnen zie ik niet meteen. Dat brengt de CD&V wel in een unieke positie: de tegenstelling tussen socialisten en liberalen zijn veel groter; voor beide partijen is de (grijze) CD&V de meest acceptabele partner (op lange termijn).