[Boontjes]

Oorspronkelijk geplaatst door Wisord

Bij problemen zegt de NMBS zus en Infrabel zo. “Daar komen vodden van”, zeiden verschillende spoormannen die we de voorbije weken interviewden voor een dossier dat volgende week had moeten verschijnen.
Thomas Blommaert

Europa verplichtte de NMBS in 2005 zich op te splitsen in een exploitant en een netwerkbeheerder. In België kwam daar nog een derde bedrijf bij: de NMBS Holding, die zich bezighoudt met personeelsbeleid, juridische zaken, financiën en coördinatie, en die de stations en parkings beheert. Aan het hoofd van NMBS Holding staat Jannie Haeck, ex-kabinetschef van Johan Vande Lanotte. Infrabel wordt geleid door Luc Lallemand, oud-kabinetsmedewerker van Michel Daerden. Bij de NMBS zwaait Marc Descheemaeker, voorheen topmanager van de Deense schoonmaakmultinational ISS, de plak.

De opsplitsing moet de liberalisering van het Spoor voorbereiden. “Het ‘liberale Europa’ wil de historische spoorwegmaatschappijen met de grond gelijk maken om vervolgens binnen een vrije markt de concurrentie te laten botvieren”, schreef ACOD-secretaris Jos Digneffe nog in een vlammend opiniestuk van het februarinummer van het ACOD-blad Tribune. “Zo kunnen hun kapitaalkrachtige vrienden die markt inpikken en de lucratiefste delen inpikken.” Op die manier verdwijnt uiteindelijk ook elke vorm van openbare dienstverlening wegens totaal onrendabel en dus niet meer te betalen.

“Iedereen kijkt naar zijn eigen winkel”
Die evolutie is al bezig. Normaliter had u daar in de volgende Solidair een dossier over moeten vinden. Een groot deel was gewijd aan de bijna dagelijkse vertragingen en dito overvolle wagons. Maar minstens even opmerkelijk was de klaagzang van het spoorpersoneel over de gebrekkige communicatie tussen Infrabel en NMBS. De ramp bij Halle maakt duidelijk dat ze niet overdrijven. De opsplitsing leidt vooral tot misverstanden en pijnlijke fouten.

“Vroeger communiceerden treinbestuurders rechtsreeks met de seinhuizen. Nu mag dat in veel gevallen niet meer”, legt een spoorman uit. “Doen we dat toch, dan krijgen we te horen: je moet naar de NMBS bellen. We bellen dan maar naar onze chef en die belt dan naar de seinhuizen. En dan terug naar ons.” Het verbod geldt trouwens in twee richtingen. Een seinhuis dat graag een locomotief van spoor 3 naar spoor 5 verplaatst ziet, belde vroeger rechtstreeks naar de treinbestuurder. Ook dat is verleden tijd.

Een collega: “Bij problemen zegt Traffic Control, de verkeersleiding van Infrabel, zus en zegt de NMBS zo. Iedereen kijkt naar zijn eigen winkel, want iedereen is verantwoordelijk voor de vertragingen die hij veroorzaakt.” Is er een probleem met de seingeving of met een defecte wissel, dan loopt de NMBS vertraging op en factureert hij die door aan Infrabel. Is er een technisch probleem, dan rekent Infrabel dat door aan NMBS. Elke vertraging wordt geanalyseerd en zorgt voor discussie. Valt een bovenleiding defect omdat die versleten of slecht onderhouden is? Of is het een versleten panto van een locomotief die de bovenleiding afgerukt heeft?

“Als Traffic Control u iets wil laten doen en de dispatching van de NMBS u iets totaal anders wil laten doen, is er toch een probleem?” stelt een treinbestuurder. “Vroeg of laat krijg je dan ongelukken. Daar heeft iedereen schrik voor.” Dat was dus vorige week.

Bah ja-> de eeuwige Belgische ziekte hé: wie toen aan de macht was moest zijn mannetjes hebben (nog een geluk dat CD&V niet in de regering zat, anders hadden we 4 afdelingen). Men heeft dus niks, nada, logica gevolgd, enkel een verdeling per partij- nu, laat ons eerlijk wezen: de CD&V had net hetzelfde gedaan, na hun jarenlange komplete almacht over het spoor (want wie heeft die remsystemen geblokkeerd?-> ene Schouppe? Vraag: waarom? Omdat die naar Waalse firma's zouden gaan? Enfin, we zullen het nooit weten...