@ Brother Paul:
Ge hebt (met uw laatste post) op zich gelijk.
Maar:
- tis crisis, de jobs liggen niet voor het oprapen
- als er toch al jobs zijn, vragen die meestal een zeer specifieke scholing
- het is mogelijk om mensen te herscholen, maar dat roept nieuwe vragen op: 1. wie betaalt hun onderhoud terwijl ze zich aan het herscholen zijn? 2. wie betaalt hun scholing? 3. wie verzekert hen dat ze, ondanks hun nieuwe diploma, daarna aan werk geraken?
Waar we zeker vanaf moeten, is de werkloosheidsval (doppen levert meer op dan werken). Daarvoor zijn reeds maatregelen genomen (cfr. beleid Vandenbroucke), maar het heeft allemaal wat tijd nodig eer deze effectief worden.
Optrekken van de minimumuitkeringen betekent niet dat de werkende mens nog meer geld moet ophoesten: ge geeft sowieso een bedrag aan de overheid, de overheid beslist hoe ze dit herverdeelt. Het lijkt mij bijvoorbeeld een oplossing om onze troepen uit Afghanistan terug te halen en met het budget dat daar vrijkomt de uitkeringen wat op te trekken.
Het komt met andere woorden niet aan op meer taart, het komt erop aan hoe ge de taart die ge hebt verdeelt.
Tot slot: er zijn nu eenmaal mensen die een uitkering nodig hebben (omwille van tal van redenen). We moeten er gewoon voor zorgen dat deze uitkering voldoende hoog is om niet in armoede terecht te komen (aka: mensen moeten kunnen betalen voor een woning, energie en basisbehoeften zoals water, kledij en voeding). Dat er daarnaast ook nog een percentage profiteurs rondloopt, is nog geen reden om iedereen over dezelfde kam te scheren en te veroordelen tot de bedelstaf.
|