Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hallebarde
Tiens, “wij Vlamingen en Belgen…”, dus. Zou het dan toch mogelijk zijn dat Vlamingen wel degelijk bestaan ? En vermits u zelfs het onderscheid maakt tussen Vlamingen en Belgen, kan het niet anders dan dat zelfs u begrijpt dat er inderdaad een onderscheid is.
Omtrent het “inpalmen” : voor wat de Vlamingen betreft hebt u ongetwijfeld gelijk.
En ja inderdaad, de geschiedenisboekjes staan vol met verhalen over streken en landen die ooit andere streken en landen hebben ingepalmd. Eén van die verhaaltjes vertelt het ontstaan van België, bijvoorbeeld. U kunt eens aan de Nederlanders alhier vragen wie of wat daar door wie of wat werd ingepalmd, als u er meer wilt over weten.
Over Conségudes geen woord meer uwerzijds, zie ik. Had u misschien net iets te laat gesnapt dat wij hier (als mensen van het land waar ik nu woon, zoals u het graag beknopt omschrijft) vanuit bepaalde functie’s in een oogwenk kunnen nagaan hoeveel résidences secondaires er in een bepaalde gemeente of canton zijn, welke daarvan aan Belgen toebehoren, en wie dat precies zijn ? Zeker als het gaat om een kleine omschrijving als het canton de Coursegoules met slechts 8 gemeenten en in totaal minder dan tweeduizend inwoners, is dat een fluitje van een cent.
Maar wees gerust, ik zal daar niet de vereiste paar minuten aan besteden. Laat ons dus inderdaad verder maar zwijgen over uw opschepperig claimpje.
|
U denkt veel te weten, maar zoals het er nu voorstaat, weet dus maar bitter weinig. En wanneer, waar, en bij wie ik op vakantie ga, en waar ik op tijd en stond verblijf, dat hoef ik niet aan uw neus te hangen. En als u mensen zou gaan checken naar de plaatsen waar deze verblijven, en dit door 'personen met een bepaalde functie', maar dan toch maar besluit dit niet te doen, dan kan ik maar één ding besluiten: u zwetst weer eens.
Over de geschiedenis van België weet u al evenmin veel. Voorzover ik het mij herinner, hebben de zuiderlijke Nederlanden Willem I nooit uitgenodigd. En dus, heeft hij inderdaad de zuidelijke Nederlanden ingepalmd alsmede Luxemburg als
'dank voor bewezen diensten in zijn strijd tegen Napoléon'. Of hoe noemt u dat anders.
Let wel: Willem I was slechts derde keuze. Eerst bood men op het Congres van Wenen de zuidelijke Nederlanden aan aan Oostenrijk, vervolgens aan Pruisen, en toen deze beide landen weigerden, mocht Willem I het zich toeeigenen (lees: 'uitbaten'). Maar het mooie liedje heeft niet lang geduurd zoals we weten. De Onwijze 'koning-koopman' Willem werd hier na 15 jaar al weggejaagd.