Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim
Daar gaat het toch niet over. U geeft zelfs impliciet weer waarom ik gelijk heb: de productiviteit is spectaculair toegenomen, met dezelfde hoeveelheid arbeidsuren kan een pak meer welvaart gecreëerd worden dan 150 jaar geleden. Dat betekent omgekeerd dat om een bepaalde hoeveelheid welvaart te creëren, er nu spectaculair veel minder werkuren nodig zijn. De uitstoot van jobs is dus een feit net omdat de welvaart stijgt. Op zich is dat een goede zaak. Helaas is het kapitalistisch systeem van die aard dat men een inkomen, dus een job moet hebben om die welvaart te kunnen verkrijgen. De paradox van het kapitalisme is dus dat de toename van de welvaart net armoede kan creëren voor een steeds grotere groep mensen. Gelukkig hebben we een sterke sociale zekerheid die dat probleem opvangt.
Dat blijft niet realistisch want er zijn reële fysieke (biofysische en thermodynamische) grenzen aan die groei.
Die havelozen zijn geen structureel probleem want ook zonder die havelozen blijft het hierboven fenomeen van de structureel toenemende werkloosheid een feit. Het is hoogstens wat extra zout in de wonde. Over het mes dat die wonde maakt, d�*�*r moet over gepraat worden.
|
Als de ecomomie twee procent groeit , wat realistisch is , is er geen uitstoot van arbeid, ge moet niet zeveren hé. Maar inderdaad we moeten alert blijven en blijven inoveren, is dat zo erg uw hersenen laten werken ?