Ik vind dat in de binnenlandse context het begrip '
generatierijkdom' te weinig naar voor komt.
Hier in België zijn er volgens mij redelijke kansen om via hard werken aan een fijne job te geraken. Maar dan begint het pas.
Als je geen duw in de rug krijgt van vorige generaties (bv. renteloze lening, bouwgrondje, erfenis e.d.) dan wordt het toch nog knokken. Zeker voor de hoger opgeleide tweeverdiener die nauwelijks beroep kan doen op sociale maatregelen om te wonen en te leven. Ja, ik ben in dat geval.
En neen, ik zal mijn pijlen niet richten op die bende ongeschoolde marginalen die in een sociale woning hun gezin verkloten (karikatuur natuurlijk). Eerder vind ik dat
de fortuinlijke jongeling die één en ander meekrijgt van thuis en familie in zijn pollekes mag wrijven en niet te hoog van de toren moet blazen.
Want laat dat nu net de mensen zijn die steeds vinden dat ze 'zelf door hard werken bereikt hebben wat ze wilden bereiken'.
