[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

ik moet zeggen: dit topic heeft iets grappigs...

Kwestie is, de hand te kunnen leggen op wat er zo grappig aan is...

Jan geeft al een voorzetje: 'de titel laat uitschijnen dat het over de BUB gaat maar eigenlijk is het een 'scheldtirade' tegen de N-VA'...
die, vanzelfsprekend, niet erg goed begrepen en nog minder goed onthaald wordt.

Niet moeilijk anders. Superstaaf heeft nooit zijn afkeer voor de 'tsjeven' onder stoelen en banken geschoven....ook al is hij een fervente belgicist...en de tsjeven nochtans belgicisten zijn.
De N-VA is Vlaams-nationalistisch...

Gedwongen worden een kartel te vormen tussen twee zo verschillende partijen heeft iets melodramatisch.
Wie een beetje de politiek volgde weet dat deze twee partijen elkaars idelogische tegengestelden zijn. De VU werd eerder gedreven door haar Vlaamsgezinde ideologie. De CD&V wordt onverwijld gedreven door haar hang naar macht...en die is typisch Belgisch.

Wie in de moeilijkste positie zit is, uiteraard, de N-VA. De prijs die ze moet betalen om te kunnen overleven is dan ook hoog. Veel hoger dan wordt ingezien en nog minder toegegeven. De twijfel weegt sommigen anders zwaar. Anderen weer veel minder of helemaal niet. Zo lijkt het althans. Deze laatsten blazen wel heel erg hoog van de toren. Gesterkt door het, toch wel twijfelachtige 'Vlaamse' van het kartel, én door de uitslag van een politiek proces tegen de idelogische medestander, mag een Vlaams Blokker ongegeneerd een racist genoemd worden die met groot genoegen achter het (officieel door de N-VA afgewezen) cordon wordt terug geflikkerd, terwijl CD&V-ers uiterst voorzichtig en met het nodige respect naar de twijfelachtige 'Vlaamse' ogen wordt gekeken.

Wie al dat fraais vanop enige afstand gadeslaat moet er wel wat een dubieus gevoel bij krijgen. Het heeft iets zieligs. Misschien niet zo zielig als het gevoel dat je krijgt bij het aanschouwen van de zelfoverschatting waaraan het BUBclubje zich laat kennen, maar het blijft iets haast beschamends hebben. Het doet zowaar wat aan de medestanders van het 'Spirit' van Anciaux denken. 'We hebben geen keuze, dus we zullen moeten afwachten wat het wordt en hopen op het beste'.

Hopelijk valt het allemaal beter uit voor de N-VA dan wat te voorzien valt. Tot die zekerheid er is zouden de N-VA-ers zich beter wat bescheidener opstellen en zich niet zo hard vergalopperen tegenover de partij die in overgrote mate dezelfde standpunten deelt. Toch wat betreft het eerste themapunt uit het N-VA-programma. Zoals het er op dit ogenblik naar uitziet zit het er immers dikker in dat Geert Bourgeois, zij het in alle stilte, verplicht zal worden het voorbeeld van Hugo Schiltz te volgen, dan datgene dat hij zijn volgelingen ooit beloofde: hen het onafhankelijke Vlaanderenland binnenleiden. Het zit er veel meer in dat Bourgeois zal gedwongen worden de CD&V op diens eigen wensen te bedienen. En dat is hoogstens een beter werkend en confederaal België. Zo te zien hebben de N-VA-volgelingen zich verzoend met deze gedachte. De prijs voor de verloren droom wordt niet alleen kritiekloos betaald, het opgeven van deze droom wordt zelfs als een overwinning verkocht.

Superstaaf verstaat de kunst om 'het woord' te gebruiken veel beter dan ik. En hij verpakt het ook nog in een heel eigen stijl. De ene keer leuk, de andere keer minder plezant. Zeker voor degenen waar hij zijn, soms venijnige, pijlen op richt. Feit is dat in het bovenstaande een ruime grond van waarheid zit. De analyse is vrij correct.

En zoals FallenByTheHand zegt: 'het heeft iets grappigs'.
Ook dat klopt, precies omdat het zo melodramatisch is maar de meeste, rechtsreeks betrokkenen niet in staat zijn er de nodige afstand van te kunnen nemen om het te kunnen (of durven) inzien.