Nee, de EU valt niet uit elkaar. En nee, de eurozone stuikt niet ineen.
Iedere crisis zorgt ervoor dat de EU weer meer instrumenten krijgt om gezamenlijk te ageren en niet als een tijdelijk conglomeraat van afzonderlijke landen. Het 'vehikel' waarin in het
artikel in de Tijd sprake is, is weer een stapje. Garanties tot 440 miljard euro worden verstrekt door de zestien eurolanden. Dat vehikel kan gedurende drie jaar worden ingezet en vereist in de meeste landen een parlementaire goedkeuring. Op basis van die garanties kan dat vehikel geld op de kapitaalmarkt ophalen.
De Europese Commissie wilde verdergaan. Zij wilde euro-obligaties kunnen uitschrijven. Dat ging uiteraard een stap te ver. De Commissie gaat over de hele EU, terwijl de eurozone beperkt is tot zestien landen. Maar in ieder geval zijn we voorbij het punt waar slechts bilaterale leningen verstrekt worden.
Het vehikel zal nog minder efficiënt werken dan de EU al werkt, met voortdurend goedkeuring in de verschillende deelnemende landen. Wellicht groeien we toch door naar een systeem waarbij de Europese Commissie zeggenschap krijgt met controle erop van het Europees Parlement.
Al met al zorgt deze nieuwe crisis weer voor nieuw elan in de EU. Wanneer komt de volgende crisis?