Een schooltje in Antwerpen
Vorige week een reportage op TV over een schooltje in Antwerpen
Honderden joelende kinderen van meer dan dertig nationaliteiten. Ze verstaan mekaar niet en ook niet de wanhopige overwerkte leraars.
Na een jaar verstaan ze nog geen Nederlands.
Zeer velen zullen dus met veel vertraging de school verlaten en wel zonder diploma.
Ze hebben weinig toekomst in onze maatschappij tenzij in 'nevenactiviteiten' die geen schoolopleiding nodig hebben.
En dat alles in Vlaanderen waar we de beste scholen hebben (hadden) van heel de wereld.
In Brussel zijn ze al een stapje verder en zijn de joelende kinderen jongeren geworden die regelmatig van zich laten horen. Sommigen slapen (overdag) met een kalasjnikov onder hun bed.
Intussen staan de deuren voor massaimmigratie nog altijd open via schijnhuwelijken, huwelijken, familiehereniging, aanvraag tot asiel, sans papiers, en natuurlijk ook de illegalen die wachten op een volgende eenmalige regularisatie zoals geëist door de PS in het spoor van Herman Vanrompuy
Ik woon in het rustige Brugge waar alles nog onder controle is en de schoolkinderen mekaar nog verstaan. Ik ben gelukkig ook reeds lang de schooljaren ontgroeid, maar in de toekomst wordt het voor onze jeugd zelfs in Brugge alles behalve rooskleurig.
Tenzij de waanzin op houdt, de immigratie gestopt wordt en de katastrofale toestand weer min of meer onder controle komt.
Zijn die traditionele partijen (en zeker Groen!) dan echt gek geworden?
Op 13 juni kunnen we de toestand helpen saneren.
|