15 mei 2010, 10:55
|
#1036
|
Banneling
Geregistreerd: 28 oktober 2006
Berichten: 40.545
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
zo is het
Mijn atoomtheorie is ontstaan uit het godsbegrip.
Mijn atoomtheorie is eigenlijk ontstaan uit het godsbegrip.Dwz zoals ik dat vernomen had van de filosoof Börger die van mening was dat God de Geest was. Dat had hij dan weer van de filosoof Hegel die de Logica van de werkelijkheid had gevonden, bekend als dialectiek, dwz als een denksysteem binnen een eenheid van tegendelen in these, antithese en synthese.
Het heelal zou God zelf moeten zijn.
Nu was het voor mij de vraag of God dan de abstracte Logica was, die dan de grondslag was van het heelal en de werkelijkheid van de mens of dat God eigenlijk een concrete persoon was, dus met alles er op en er aan, een lichaam en hersenen en zintuigen, enz. Als God dat laatste was dan zou naar mijn gevoelen het hele heelal eigenlijk God zelf moeten zijn, dus een concrete persoon en zou God met het heelal als het ware zichzelf geschapen moeten hebben.
Maar omdat het heelal eigenlijk helemaal geen bewust denkend persoon is, maar een levenloos en bewusteloos mechaniek, kwam ik hier in de problemen.
Zo is langzamerhand mijn atoomtheorie ontstaan, dwz de voorbereidende elementen daarvan en wel om het godsbegrip te realiseren in een godsbestaan, dwz om van God als slechts Logica een concrete God te maken.
Hoe is mijn atoomtheorie ontstaan?
1 - Het heelal zou eigenlijk uit levende wezens moeten bestaan ( dus God zelf moeten zijn ) om een werkelijk levend bewust heelal te zijn.
2- er zou eigenlijk een eeuwige evolutie moeten zijn om het ongelukkige heelal van de wetenschap op te lossen met zijn EINDKRAK (of de dood van het universum in een oneindige leegte)
3 - En wat op de achtergrond ook een rol speelde was dat de wetenschap niet goed kon verklaren hoe het leven uit de dode natuur kon komen.
Het IK als een punt.
4 - En volgens de filosoof Börger was het IK een metafysische gedachte, maar volgens mij bestaat het IK ook als je bv zegt: IK ben hier.
HET IK ALS PUNT
Dus ik stelde mij dat IK voor als een punt, maar hoe kan een punt een beeld zien??
Want een punt kan geen beeld omvatten.
EEN MANNETJE OP EEN ELECTRON
Om dat probleem op te lossen tekende ik mijn IK als een tweede mannetje in mijn hersenen op een electron van een atoom als zijnde gelijk aan een planeet(onze aarde) om de zon.
EEN ONEINDIGE REEKS VAN MANNETJES
Maar als er een mannetje in mij is dat ziet, dan moet er in dat mannetje weer een mannetje zitten enz enz enz als een oneindige reeks.
5 - Nu had ik bij Scientology al eens gelezen dat er vroeger in het heelal al ruimtevaartculturen geweest zouden zijn.
6 - Toen kwam ik op de gelukkige idee om die ruimteschepen in de microkosmos te plaatsen, zodat dat mannetje op een electron een ruimtevaartmannetje werd.
7 - Daarmee had ik mijn atoomtheorie gevonden en waren (bijna) alle problemen opgelost.
Want het heelal was nu uit levende wezens opgebouwd(microwezens) en had een eeuwige evolutie en het leven van ons was voortgekomen uit een hoger leven in de microkosmos.
Tevens als een oneindige reeks van steeds hogere ruimtevaartculturen.
Gevonden in 1974............in de nacht van 10 op 11 juli.
Alleen dat ik-punt had zich nog niet opgelost en lostte zich pas later op als zelfbewustzijn van het oneindige, dwz het IK is geen punt, maar oneindig.
IK BEN GOD
Oftwel: het IK is eigenlijk GOD zelf.
Dat was in 1980/1981
|
U bent een stukje God dan. Maar dat zeiden de Gnostici ook al.
|
|
|