[Daimanta]

Meneer Garzon is vanuit zijn principes(en dus niet vanuit het recht) begonnen een zaak te starten die hij officiëel niet mocht voeren.

De mensen die het schandelijk vinden dat de heer Garzon op non-actief is gezet zijn het er dus mee eens vanuit het perspectief dat de heer Garzon dit mag doen omdat het Franco-regime zo verschrikkelijk was.

Het feit blijft echter dat de amnestie-regeling er niet voor niets is gekomen. Koning Juan-Carlos heeft na zijn ascentie als staatshoofd een belangrijke beweigng naar democratisering ingezet. Wat zou er echter van deze democratisering verwerkelijkt worden als (voormalig)Francisten er niet zeker van waren dat ze niet veroordeeld zouden worden voor ze wat ze in de periode 1936-1975 hadden gedaan? Zonder amnestie was er een grote tegenbeweging geweest die de invoering van democratie zwaar vertraagd dan wel onmogelijk gemaakt had. In dit proces is de amnestieregeling dus essentiëel geweest.

Nu komt de heer Garzon en zegt "Jammer maar helaas, ik doe niet aan amnestie". Dat geeft een slecht signaal aan de mensen die de democratie ingevoerd laten hebben en die in andere landen democratie willen invoeren. Bovendien stapt de heer Garzon over zijn wettelijke missie heen. Daaraan valt extreem zwaar te tillen voor een rechter die moet toetsen slechts en alleen aan de wet. Dit zou te vergelijken zijn met een rechter die mensen die 20km/u te hard te rijden een maand in de gevangenis te gooien omdat hij heeft meegemaakt dat iemand te overlijden kwam door te hard rijden. Deze personen zijn ideologisch geïnspireerd en daar is opzich niets mis mee, maar als rechter heeft hij niet het recht om de wet naar zijn hand te zetten en te toetsen naar zijn eigen smaak.

Mijn oordeel? Oneervol ontslag, de man is niet (meer) te vertrouwen.