Citaat:
Het feit blijft echter dat de amnestie-regeling er niet voor niets is gekomen. Koning Juan-Carlos heeft na zijn ascentie als staatshoofd een belangrijke beweigng naar democratisering ingezet. Wat zou er echter van deze democratisering verwerkelijkt worden als (voormalig)Francisten er niet zeker van waren dat ze niet veroordeeld zouden worden voor ze wat ze in de periode 1936-1975 hadden gedaan? Zonder amnestie was er een grote tegenbeweging geweest die de invoering van democratie zwaar vertraagd dan wel onmogelijk gemaakt had. In dit proces is de amnestieregeling dus essentiëel geweest.
Nu komt de heer Garzon en zegt "Jammer maar helaas, ik doe niet aan amnestie". Dat geeft een slecht signaal aan de mensen die de democratie ingevoerd laten hebben en die in andere landen democratie willen invoeren. Bovendien stapt de heer Garzon over zijn wettelijke missie heen. Daaraan valt extreem zwaar te tillen voor een rechter die moet toetsen slechts en alleen aan de wet. Dit zou te vergelijken zijn met een rechter die mensen die 20km/u te hard te rijden een maand in de gevangenis te gooien omdat hij heeft meegemaakt dat iemand te overlijden kwam door te hard rijden. Deze personen zijn ideologisch geïnspireerd en daar is opzich niets mis mee, maar als rechter heeft hij niet het recht om de wet naar zijn hand te zetten en te toetsen naar zijn eigen smaak.
Mijn oordeel? Oneervol ontslag, de man is niet (meer) te vertrouwen.
|
Niet mee eens... Schorsing moet ruim voldoende zijn!
Garzon heeft HET pijnpunt van de Spaanse maatschappij weer op tafel gebracht... In welk ander westers land liggen er nog ongeopende massagraven waarvan de moordenaars & nabestaanden nog in leven zijn en in hetzelfde dorp wonen.
Garzon heeft in feite niks tegen de wet gedaan. Een daad van onderzoek instellen is die mens zijn job.
Dat de schuldigen van de misdaad niet vervolgd kunnen worden door een amnestie-regeling doet juridisch eigenlijk niet ter zake.
Soit, die mens is eigenlijk de publieke opinie & de veerkracht van extreem-rechts in zijn land aan het testen zonder daarmee een vlieg kwaad te doen.
Iemand die massagraven wil identificeren, wilt in het reine komen met het verleden & streeft naar constructieve maatschappijverandering.
Zo'n mensen hebben we hard nodig in onze samenleving (en zeker in de elite).
Tik op de vingers & nog een generatie wachten om de lijken op te graven, lijkt me een mooi compromis.