Ik ben voorstander van een preventieve, gewapende actie tegen Irak. Niettegenstaande het feit dat ook ik erken dat het hier, althans voor de Amerikanen, vooral om oliebelangen draait. Het verdrijven van het regime van Saddam Hussein is voor mij reeds een gegronde reden om een aanval te overwegen. Laten we niet vergeten dat het Irakese volk reeds jaren gebukt gaat onder een schrikbewind van een psychopathische dictator en zijn al even psychopathische zonen, die reeds duizenden doden op hun geweten hebben en er niet voor terugschrikken om chemische wapens te gebruiken tegen hun eigen bevolking. Saddam Hussein heeft hoegenaamd geen boodschap aan diplomatie en zal steeds een gestoorde geest blijven die zijn “Groot-Babylon” ten allen prijze verwezenlijkt wil zien. Ook wanneer hij daarvoor NBC-wapens dient in te zetten. Daarentegen proberen de VSA effectief om de rest van de wereld in de pas te doen lopen en dit op de cadans die George Bush en zijn kornuiten aangeven. Het spreekt voor zich dat het vooral grote olieconcerns zijn die mee achter de schermen aan de touwtjes trekken. Daarom ook het koud en warm blazen van de andere leden van de veiligheidsraad die tevens hun oliebelangen in Irak willen veilig stellen en proberen te vermijden dat de VSA met het grootste deel van de taart gaat lopen. Denken we hier maar bijvoorbeeld Poetin, die in werkelijkheid enkel bekommerd is om de belangen van Lukoil en nog steeds zit te mokken omdat Rusland zijn status van supermacht is kwijtgespeeld. Same story voor China, Frankrijk en andere landen die, niettegenstaande hun retoriek, enkel en alleen bekommerd zijn om de te verdelen olievoorraden. Met andere woorden: het zijn eigenlijk allemaal huichelaars. Tevens kan ik mij mateloos ergeren aan de houding van de linkse wereldverbeteraars die slechts verblind zijn door hun mateloze haat tegen alles wat Amerikaans is. Nooit heb ik ze weten betogen tegen de Sovjets toen ze Afghanistan binnenvielen of de Cubanen die zich kwamen moeien in Angola. Dat waren toen “gerechtvaardigde acties” om de bevolking van deze boeren- en arbeidersparadijzen te helpen tegen het “imperialisme en kapitalisme”. Nooit heb ik ze weten betogen tegen de SS-20, wel tegen Amerikaanse kruisraketten. De SS-20 was natuurlijk enkel bescherming tegen de “Imperialisten” en blablabla… zolang het maar tegen de Amerikanen was. Nooit heb ik ze weten betogen tegen het misdadige Taliban-regime noch tegen de stalinistische idioten die Noord-
Korea uithongeren. Het is bovendien bijna crimineel te stellen dat het Irakese volk zelf moet beslissen of het de dictator wil verdrijven, en dat een afzetting van de dictator door de VSA een inmenging van de binnenlandse belangen is. Dan wil ik graag weten hoe ze zich in godsnaam kunnen verweren tegen de geheime politie en de republikeinse wachters zonder hulp van buitenaf? Door het zingen van “de Internationale”? Het is klaar en duidelijk dat ook onze vrienden van de extreme linkerzijde nog steeds niet verkoppen dat hun grote voorbeeld, de Sovjetunie, uit elkaar gevallen is, en dat hun praatjes over de weldaden van het communisme niet aanslaan. Dat uit zich dan in een haat tegen alles wat Amerikaans is en het opvrijen van bepaalde groepen allochtonen om aldus toch nog te proberen in het parlement te geraken om “de revolutie” voor te bereiden. Daarom ook dat ze zich zwaar verzetten tegen elke actie gericht tegen moslims of moslimlanden, om aldus de toekomstige, reeds genaturaliseerde, kiezers niet tegen het hoofd te stoten. Dat godsdienst “opium voor het volk” is, zijn ze reeds lang vergeten. Naar mijn mening een van de weinig correcte stellingen van Marx. Toch ben ik verre van een Atlantist. Ik bezocht reeds meerdere malen de VSA en vind het een prachtig land (het natuurschoon), wel spijtig van de Amerikanen die er wonen. Ook ik ben er niet voor te vinden dat de VSA zijn invloed wereldwijd probeert op te leggen, maar dat is dan vooral de fout van een twijfelend Europa, dat er niet in slaagt om op een lijn te komen en aldus een nieuw machtsblok te vormen dat zowel politiek, economisch als militair een zwaargewicht is. De VSA politiek in deze kwestie gelijkstellen met de regering Bush geeft ook blijk van kortzichtigheid. Ook Al Gore zou hetzelfde standpunt ingenomen hebben onder druk van de Joodse lobby en de oliebaronnen. De Amerikanen denken aan zichzelf. Laten wij dat als Europeanen ook doen. Bovendien hebben wij er alle belang bij om in goede verstandhouding te leven met de VSA, vanwege de grote handelsbelangen. Dit kan ook zonder vazal te zijn! Moraal van het verhaal: laten we deze crisis pragmatisch opvatten. Door een aanval op Irak worden de Irakezen bevrijd van een schrikbewind. Dat er daarenboven oliebelangen spelen kan voor ons Europeanen enkel en alleen een zegen zijn. Ook wij hebben die olie en zijn reserves nodig! Vooral nu het Saoudische regime meer en meer wankelt. Het is dan aan de europese leiders om samen met de VN er voor te zorgen dat er een overgangsbewind aan de macht komt onder VN-mandaat. Daarna moet Europa zijn tanden laten zien in de Israelisch-Palestijnse kwestie, en de Amerikanen als dusdanig onder druk zetten dat zelfs de joodse lobby in het Witte Huis moet inbinden. Iedereen heeft zijn belangen in deze crisis en laten wij, als europeanen ook durven om onze belangen te verdedigen. Ons grootste belang is een duurzame vrede in de regio, wars van alle fundamentalisme en extremisme. Dat betekent dat Saddam preventief afgezet dient te worden. Zonder of mét geweld. Punt uit. Dat betekent tevens dat de Palestijnen een eigen staat dienen te krijgen, zodat de lont voor eens een voor altijd uit het kruitvat wordt gehaald. Daar kan Europa een grote rol in spelen door zowel De VSA, Israël als de Palestijnen onder druk te zetten. Daar kan Europa bewijzen dat het evenveel waard is als de VSA. Ik pleit voor “real-politik”. Ben ik nu een slecht karakter?
|