Neem nou Syrie. Die mensen daar wonen dus ook niet huizen, maar in tenten. Hoe kan je daar nou politiek bedrijven? en spreken? Ze rijden op kamelen door de woestijn en hun voeten stinken naar kamelen en ze maken alles vies.
Zoals laatst, maar dat vertel ik een andere keer. Ook maken ze hun tent niet schoon, en als ze het wel fdoen dan niet goed. Hoe kan je dat nou politiek noemen, HO MAAR. Ze terroristenderen ons land hier terwijl hun familie door de woestijn rijdt. Hoe heeft zo'n land poliitiek? Hoe gaat dat in z'n werk?
In syrie gaan ze met het kameel naar de zee toe. Daar staan enkele beschaafden, bijna blanken, deze zijn zo ver ontwikkeld dat ze boten hebben kunnen bouwen van palmbomen en cactussen. In deze zogenaamde cactusschepen varen ze naar de haven van antwerpen waar ze massaal naar het binnenland trekken op honden en ezels. Vervolgens komen ze in vlaanderen aan waar ze in winkels vies maken en dan gaat alles stinken. En dan leren ze hier denken en vragen een uitkering aan.
Hoe gaat dat in zijn werk?
Syrier komt binnen, gaat naar postkantoor, heeft geen schoenen, kan niet praten, heeft vijf vrouwen mee, vraagt geld. Krijgt dikke bankrekening en mooie auto en pooierbak en een huis en kinderen. Schoenen koopt hij bij mij. Hier ligt de grens voor me. Ik vertik het de allochtonen mijn winkel vies te maken. Voor ons ligt mijn winkel, achter ons ligt mijn winkel en in ons staat mijn winkel.
Hoe kunnen mensen leren hun douche om te bouwen?
Ik heb in mijn winkel een douche. Deze heb ik afgetimmerd en het gasbedrijf heeft de slang in de douche. Dit kost geld, en wie betaald dat? IK. En mijn vrouw ook, maar die werkt niet. Dus hoe moet dat?
Dit is dus een massaal probleem geworden. vandaag. Het is de pest van het gezwel.
Kortom, buitenlandse politiek? Watnou!
Hypcrisie is a state of mind. Denk daar nou eens aan. Dan word het egt beter
|