Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door groentje
Voor de Franstaligen is B-H-V een deel van het compromis dat werd gesloten bij de vastlegging van de taalgrens, een ietwat 'vagere' grens tussen Brussel en zijn hinterland. En als stok achter de deur om de Vlamingen een duurdere prijs te laten betalen bij onderhandelingen, bijvoorbeeld bij een splitsing van het land. Schrap een deel van het compromis, en je zet het hele compromis op de helling, is de Franstalige redenering. Het waren immers de Vlamingen die de provinciale kieskringen wilden, wat niet hoefde voor de Franstaligen, en niet mocht in B-HV, waardoor de boel nu op springen staat. Dat is toch niet de fout van de Franstaligen?  |
De toegeving inzake faciliteiten en de kieskring BHV is van latere datum dan het vastleggen van de taalgrens. Het parlement en dus ook de Vlamingen gingen akkoord met de taalgrens, die werd uitgetekend door Franstaligen. Gelijklopend komt ook de regel van ééntalige deelstaten aan elke kant van die taalgrens en een tweetalig Brussel van de 19 gemeenten.
De regeling van het probleem van franstaligen in de Vlaamse rand rond Brussel is van iets later datum en in eerste instantie geregeld met uitdovende faciliteiten voor Franstaligen om zich aan te passen aan de Vlaamse situatie.
In 1960 gold nog het inzicht zoals in Zwitserse constitutioneel recht : QUI CHANGE DE CANTON, CHANGE DE LANGUE ET DE CULTURE".