Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Eric Verhulst
Daarenboven, dit idee staat niet meer alleen. Nadat Vivant het voor het eerst als politieke partij gelanceerd heeft (in een andere variatie), zijn er stilaan andere partijen die er durven over spreken. Vivant heeft er al een paar 100 000 stemmen mee gehaald van mensen die terug een leven willen en geen tweede rangs bestaan als vervanginsginkomenstrekker. Punt is dat nu bijna alle partijen spreken over lasten verlaging. Alleen, wat we nodig hebben is indedaad geen Reagonomics. Die heeft vooral de INKOMSTENBELASTING verlaagd (voor diegenen die goed verdienden) en de al schaarse sociale uitkeringen.
Dit plan gaat over de LOONBELASTING VERLAGEN of beter zelfs AFSCHAFFEN. Welvaart komt door arbeid en dat kan alleen door elk van ons te laten werken- Welvaart leidt tot welzijn. Integenstelling tot Vivant geloof ik dat dit kan zonder de consumptiebelasting te verhogen omdat de economische groei (en een afkalving van de overheid) de loonbelasting kan compenseren. Wat nu gebeurt is een groot gedeelte van de bevolking terug naar het bestaansminimum doen afglijden, terwijl indien de arbeid zelf zou bevrijd worden, we met zijn allen welvarend kunnen worden zonder dat de volgende generatie er het dupe van is.
|
Ik denk dat het probleempunt die afkalving van de overheid is, in mijn ogen is dat voor hen een onbespreekbaar onderwerp.
Dat er zelfs een staatssecretaris is voor 'administratieve vereenvoudiging' is sprekend (ik wist het niet tot voor kort (m'n politieke interesse is recent), en ik heb er nogal mee moeten lachen eerst). Die is meen ik nu een jaar aangesteld en onlangs blijkt dat er 'kafka' toestanden zijn. Die gehandicapten die elk jaar hun blindheid of verloren been moeten bewijzen.
Daar moet 'dringend' iets aan gedaan worden zegt die kerel, en deze uitspraak is er dan nog gekomen omdat de slachtoffers er de media bij betrokken nu dat het juist voor de verkiezingen is, en er, neem ik aan, op een andere manier of ogenblik weinig gevolg gegeven zou worden.
Hoe is het in de eerste plaats zover kunnen komen??, dat is iets waar NIET over gesproken wordt.
En dit voorbeeld gaat dan nog ik zeg zomaar wat 0,1% van de administratie. Stel je voor! Ik geloof er NIKS van dat ze bereid zijn tot fundamentele aanpak. Welintegendeel, ze zijn onbeschaamd genoeg om diensten(postjes) te creëren die de slechte werking van hun andere diensten zouden moeten oplossen, en ze slagen er op 1? jaar tijd nog niet eens in om een begin te maken (zie die gehandicapten).
Het is dus geen kwestie meer van ideeën. Je moet ze kunnen VERPLICHTEN. Hoe?
Of dram ik hier door en is de afkalving van de overheid *misschien* onnodig als het plan voor voldoende groei zorgt?
Zou de overheid, door de eventuele sterke economische groei, dan niet wéér worden verleid om nogmaals 'uit te breiden'?