Toen Aleksander de Kroote er de stekker uittrok, zegden vele onderhandelaars in koor "ooooh, en we stonden toch zo dicht bij een vergelijk, we moesten maar een beetje ekstra tijd hebben ...".
Persoonlijk zie ik nergens enige toenadering.
De verlangens, de eisen, de vizie op zaken ... alles, werkelijk alles, staat diametraal tegenover mekaar, tussen frankofwieten en Vlamingen.
Sommigen denken dat een federale kieskring, voor een beperkt gedeelte van de senaat, een 'oplossing' zou zijn.
Ja ? Voor wat dan ? Om daar met 10 frankofonen en met 10 Vlamingen (één mens één stem ??) zakdoek leggen te gaan spelen ?
Een unitaire kieskring is een vorm van terugkeer naar de (heel) oude toestand.
Onaanvaardbaar voor een V-partij.
Eerlijk gezegd: ik begrijp zelfs niet wat de voorstanders ermee willen aanvangen: geen enkele partij is in staat om iets deftigs van kampanje, van uitleg van programma, van partijstruktuur ... op poten te zetten aan de overkant van de taalgrens.
Het zal er dan wel op neerkomen dat dat spel er is om postjes uit te delen, voor oudere krokodillen die daar dan goed zitten te verdienen als gebuizde minister ..., en voor de buitenwacht te misleiden van "zie eens hoe unitair wij zijn".
__________________
Vlaanderen is niet van iedereen. Vlaanderen is enkel van hen die een inspanning doen om ertoe te behoren.
De grendel-grondwet moet wijken om eindelijk de broodnodige veranderingen te kunnen doorvoeren. Nadien kan de grondwet herstemd worden. Dat is nog gebeurd.
Ik heb de partij gesticht op drie lijnen: Vlaams en Europees, vrij en verantwoordelijk, en sterk en sociaal. Vandaag is dat de grondstroom in Vlaanderen. Geert Bourgeois (N-VA)
|