Boeiende reacties. Montesquie, hé! Ik zag oranje vlaggetjes onderweg naar de bibliotheek en realiseerde mij dat die niet over de aanstaande Nederlandse verkiezingen gaan, maar over voetbal, door de commercie opgeklopte voetbal. De verkieizngen zouden hét feest van onze parlementaire democratie moeten zijn, maar waar gaat het over? Of Balkenende sexitisch was tegen een Tweebeeke die hem driemaal dezelfde vraag stelde die hij niet wilde beantwoorden.
In Suriname, 1743-1753, heerste er een onafhankelijkheidsstijd van de gesurinamiseerde planters, de tweede en derde generatie. Een aanleiding was o.a. de heffingen en de wijze waarop zij werden besteed. Maar deze revolutionaire planters probeerden ook de Joodse kiezers bij hun strijd te betrekken. Die hadden een tweederangspositie, want van hen werd verwacht dat zij aan de vooravond van elke verkiezing aan de Nederlandse gouverneur moesten vragen wie zijn favoriete kandidaten waren, om vervolgens als groep op deze kandidaten te stemmen. De Planters huldigden het principe van one man, one vote. Het koloniale verzet verbande de Joodse leider die had samengewerkt met de planters en de Joodse gemenschap in Suriname werd als groep bedreigd met het intrekken van 'privileges.'
Ten aanzien van de vraag of Surinamers het goed hebben in Nederland. Ik vertelde een Nederlandse Egyptenaar over mijn bezorgdheid dat men weer een Holocaust aan het organiseren is tegen de minderheden in Europa en nederland. Maar men concentreert de aanvallen op één groep, waardoor het valse beeld ontstaat dat de andere minderheden geen gevaar lopen beroofd en vermoord te worden door de Staat. Hij beantwoorde dit met een parabel van een wolf die drie koeien tegenover zich heeft. De twee grootste fluistert hij in dat hij niets tegen en heeft en geen gevaar van hem te duchten hebben. Daarna eet hij de kleinste op. Vervolgens fluistert hij de grootste in het oor dat die niets te vrezen heeft en eet de tweede koe op. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. De Holocaust wordt niet aangekondigd!
Tenslotte is er dus de kwestie van of Nederlanders met en Surinaamse achtergrond recht van kritiek hebben. Zover ik weet waren Surinamers tot 1975 Nederlanders. In Nederland heb je ingezetenen en vreemdelingen. Vreemdelingen hebben een korte verblijfstitel of een permanente. Deze vreemdelingen gelden als ingezetenen, betalen belastingen en hebben stemrecht. Het recht om te stemmen impliceert een politieke mening. Geintegreerd zijn gaat samen met een streven naar een betere maatschappij. Hoe kan men dan nu van mensen met een buitenlandse achtergrond eisen, verwachten, dat zij geen mening hebben, en geen mening uiten over de politiek en de samenleving, zijnde belastingbetalers.
Een argument van de republikeinse surinaamse planters was dat ze geen inspraak hadden in de besteding van het belastinggeld, dat ze niet nog meer zouden ophoesten voor de verdediging van de republiek en eerder een nieuwe bezetter zouden verwelkomen, want in de huidige situatie waren ze reeds monddood gemaakt.
|