Btw, de actie van beide dames steunde ik wel, heb dus ja gestemd.
Maar niet voor hetgeen er daarna is gebeurd.
Indien ik in een interview van één of beide dames merk dat ze naast de afkeuring van de actie van de Israëlische bezettingsmacht geen aanstalten maken om zich te distanciëren van de reactie van bepaalde deelnemers, zijn ze mijn stem definitief kwijt.
Een Gandhi hebben de Palestijnen nodig, een leider waarrond geen zweem van verdenking hangt. Iemand die respect afdwingt.
Ze zullen er de Joodse bezetting veel vlugger mee opheven dan met hun huidig geklungel.
__________________
Maar juist omdat ik weinig van de menselijke gesteldheid, de tijden van voorspoed, de partiële vooruitgang verwacht, schijnen de pogingen tot wederaanvang en voortzetting mij evenzovele wonderen toe die de ontzaglijke massa van de kwalen, mislukkingen, zorgeloosheid en dwaling bijna goedmaken. De catastrofen en de ruïnes zullen komen; de wanorde zal zegevieren, maar de orde zal dit ook van tijd tot tijd.
Marguerite Yourcenar, Hadrianus' gedenkschriften (1951)
|