Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Oberon
In haar reactie op het drama in het Brussels justitiepaleis laat Caroline Gennez weten: "Een vrederechter staat het dichtst bij de mensen. Door hen te treffen tref je ook de gewone mensen”
"Gewone mensen" behoort blijkbaar tot vaste woordenschat van de SP.a.
Kan iemand mijn uitleggen wat zij bedoelt met "gewone mensen".
Zijn het laaggeschoolden en niet de hoogopgeleiden, zijn het de langharigen en niet de kaalkoppen, zijn het de vrouwen en niet de mannen, zijn het de slanke en niet de dikke, of zijn het misschien de armen en niet de rijken ...
Wat dan met iemand die arm is en de lotto wint, wordt hij dan op slag buitengewoon? Vanaf wanneer is men dan nog "gewone mens" en vanaf wanneer "niet-gewone mens" ?
Maakt de SP.a zich niet evenzeer schuldig aan discriminatie door steeds het onderscheid te maken tussen gewone en ongewone of buitengewone mensen?
Is er één spin-doctor die Gennez er kan op wijzen dat ze beter ophoudt met het te hebben over "de gewone mensen".
|
Een vrederechter is iemand die dsiputen tussen burgers beslecht, tussen schuldenaars en schuldeisers bemiddelt, echtscheidingen regelt, kortom, idd de gewone dingen van de gewone mensen. Geen enkele rechter staat dichter bij de mensen dan een vrederechter. Daarom is het drama eigenlijk zwaarder: het was geen rechter die iemand tot lange gevangenisstraf veroordelen kan he.
__________________
Wanneer men in de loop der jaren vaststelt dat het samenwonen van volkeren alleen maar tot onenigheden en misbruiken leidt, territoriale grenzen niet meer geëerbiedigd worden, noch de grondwet die de samenwoners zou moeten binden, kan men beter scheiden vooraleer het tot bloedvergieten komt. Vlaanderen met zijn hoofdstad Brussel, neemt dus vanaf deze moment alle machten die een staat nodig heeft om zijn bestaan te verzekeren en trekt zijn grenzen waar deze laatst onderling zijn overeen gekomen.
|