[size=6]Help! Ik moet trouwen ![/size]
Ik word uitgehuwelijkt. Wat als ik niet verder mag studeren ? Omdat de emancipatie van jongeren binnen de allochtone gemeenschap nog niet echt verbeterd is, richt senator Mimount Bousakla “Instappen.be” op, een steunpunt voor jongeren.
“Als kind droomde ik ervan om piloot te worden. Ik wilde wel trouwen, maar later. Toen ik zestien was maakten mijn moeder en stiefvader plannen. Ze vonden dat het tijd was voor een huwelijk. Na heel lang aandringen en na dreigingen heb ik mij bij haar beslissing neergelegd. Enkele dagen later stond ik op het Marokkaanse consulaat om de huwelijksakte te ondertekenen. De ambtenaar stuurde iedereen naar buiten en vroeg me toen of ik wel instemde met het huwelijk. Ik durfde zelfs aan hem niet te zeggen dat ik niet wou trouwen.”
Miriam Bouzid was de oudste van vier meisjes. Al snel bleek dat haar man alleen wilde trouwen voor de verblijfsvergunning en haar inkomen. Ze zette de echtscheiding in, tegen de wil van haar ouders, die daar later spijt van kregen. Eén voor één liepen haar zussen thuis weg, want ze wilden niet uitgehuwelijkt worden.
Tien jaar werkte ze als arbeidster. Ze vroeg haar ouders om avondschool te mogen volgen, maar die verboden dat. Op haar 22ste ging ze alleen wonen en stapje voor stapje maakte ze haar droom waar. Ze heeft zich herschoold via de middenjury en volgt nu een opleiding als lijnpiloot.
Het is om meisjes zoals Bouzid te begeleiden dat senator Mimount Bousakla (SP.A) samen met de Vereniging voor Emancipatie en Ontwikkeling van Moskeeën Instappen.be opricht, een steunpunt voor jongeren.
Onder het mom van traditie, religie, culturele eigenheid, eer van de familie, wordt het doen en laten van veel jongeren en vrouwen binnen de allochtone gemeenschappen gecontroleerd, gedwongen, verboden. Emancipatie binnen deze gemeenschappen is niet echt verbeterd. Hoofddoeken zijn in het straatbeeld steeds prominenter aanwezig, stelt Bousakla vast. Het is niet de bedoeling om die jongeren uit hun familie weg te halen, de vuile was buiten te hangen, tegen de islam in te gaan, wel om taboes te laten sneuvelen. We moedigen hen zelfs aan om de koran te lezen, want dan merken ze al vlug dat daar geen aanknopingspunt te vinden is om de vrouwen als tweederangsburgers te behandelen.
Dat niet alleen meisjes slachtoffer zijn bewijst Jamal:
Tijdens de zomer gingen we op reis naar Marokko. Daar had mijn moeder een geschikte vrouw voor mij gevonden. Hoewel ik liever iemand anders wou, praatte ze dat meteen uit mijn hoofd. Zonder dat ik de kans kreeg om haar beter te leren kennen, hadden we na enkele dagen de huwelijksakte reeds getekend. Na twee weken wist ik al dat het huwelijk een mislukking was. Ik ken tal van jonge mannen die onlangs op mijn manier in het huwelijk zijn getreden en ongelukkig zijn. Ik denk dat mannen te trots zijn om hiervoor uit te komen. En er is de eer van de familie.
Jamal is verbaasd dat gearrangeerde huwelijken nog altijd bestaan en dat er niets uit het verleden geleerd is. Jamal en Miriam zijn het er wel over eens dat het meestal alleen de oudste van het gezin overkomt. Met de oudste experimenteren ze blijkbaar. Als het mislukt, herzien de ouders hun visie over de toekomst van hun kinderen.
Uit de Standaard.
|