[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door CARLAPALESTINA

WAAROM IK TEGEN DE BOOTACTIE BEN (BIS)

Vooraleer ik ten gronde antwoord op uw analyse, een opmerking: mijn aanval was beneden uw peil. Achteraf gezien is dat jammer want zo starten we natuurlijk niet op gelijke voet. Ik aanzag u als één van die talrijke andere trolls die hier opdagen om de Israëlische propaganda tot in den treure te komen herhalen zonder daarbij te argumenteren of iets meer te doen dan punt per punt klakkeloos te herhalen wat men hen voorschotelt.
Ik heb me daarin vergist. U schrijft verstandige en interessante dingen - doorgaans een zeldzaamheid op dit forum - en met een aantal gedachtegangen kan ik het voor een deel ook eens zijn. Maar ik denk dat u ten gronde toch ongelijk heeft.

Dat heeft voor een deel te maken met het feit dat u de gebeurtenissen voor een stuk los ziet van hun voorgeschiedenis en dus isoleert uit hun context.

Terecht stelt u dat de vloot geen initiatief is van de IHH maar van een samenwerkingsverband. In oorsprong komt het initiatief van de Free Gaza Movement. die al sinds 2008 dit soort van campagnes voert en al herhaaldelijk - met succes - naar Gaza is gevaren om er hulpgoederen en mensen af te leveren.

Die organisatie - en de organisaties waarmee ze samenwerken - vormen geen aanslag op de seculiere en progressieve organisaties of tendenzen elders. Ze zijn namelijk zelf bijzonder progressief en dat kan je vaststellen als je op hun website bekijkt met wie ze waar samenwerken. Onder affiliates zie je de lijst van lokale afdelingen in meer dan 30 landen waarvan het grootste deel in West-Europa. Als je wat verder zoekt en bekijkt wie de mensen zijn, stel je vast dat de hele organisatie zeer ver afstaat van alles wat met fundamentalisme te maken heeft.

(1) De bootactie waaraan zij hebben deelgenomen zet de seculiere en linkse democratische krachten in Turkije in de zeik.

Ik kan de situatie in Turkije eerlijk gezegd niet voldoende beoordelen om dat te bevestigen of te ontkennen. Het is zonder twijfel zo dat de kwestie Gaza ook voor binnenlands gebruik aangewend wordt. Het zou me niets verbazen dat dat ook in Turkije zo is. Ik ben het voor een deel eens met uw analyse over de krachtsverhoudingen in Turkije en uw afkeer van Erdogan en zijn visie op Turkije, al dicht u het Turks leger teveel progressieve en democratische intenties toe. Niet vergeten hoe juist dat leger in 1960, 1971 en 1980 staatsgrepen heeft gepleegd waarbij vooral die laatste tot zeer veel en harde repressie heeft geleid tegen linkse en progressieve krachten.
Als u Erdogan een fascist noemt, is dat etiket misschien ook en nog meer van toepassing op het Turkse leger.

Ik stel overigens vast dat de beweging voor een Vrij Gaza in Turkije weliswaar gedomineerd maar niet beperkt wordt tot islamitische organisaties. De gehele linkerzijde houdt er gelijkaardige standpunten en een gelijkaardige praktijk op na: de solidariteit is zowat algemeen. Maar het is waar, in dit geval ging de aandacht vooral naar het IHH dat het grootste schip gecharterd had.

U noemt het hele konvooi verder

Opgezette flauwekul bedoeld voor binnenlands gebruik

Maar dat wordt tegengesproken door de feiten. Ten eerste is het geen flauwekul maar keiharde realiteit: de blokkade bestaat, ze is illegaal en wordt internationaal veroordeeld. Deze vloot is (als ik het goed heb) de achtste poging om de blokkade te doorbreken en er hebben daarnaast initiatieven plaatsgevonden om bv. over land met 100 vrachtwagens hetzelfde te doen. Bovendien bestond de vloot uit meer dan één schip en waren er mensen van 40 nationaliteiten aan boord. Dat allemaal verengen tot het binnenlands gebruik door Turkije is nogal kort door de bocht en het klopt niet met de realiteit.

Dat bij dit initiatief - net als bij eerdere pogingen om de blokkade te doorbreken - islamitische en zelfs integristische organisaties en personen betrokken zijn die bepaald niet onbesproken zijn, lijkt me niet meer dan normaal. Ik vind dat ook geen probleem zolang duidelijk is wat het opzet van de acties is. Als het gaat om het doorbreken van de blokkade, dan is dat een primaire en elementaire zaak. Om dat te bereiken moet je samenwerken in fronten of koepels en natuurlijk zitten daar mensen en organisaties in waar je het minder mee eens bent en waarmee je op belangrijke punten van mening verschilt. Maar dat is erg opvallend: vele analyses over deze specifieke vloot focussen op de organisaties waarmee we ons hier het minst kunnen identificeren en daarmee vervalst men voor een deel de discussie.

Ik denk dat we de Turkse steun aan het konvooi, aan Palestina en hun voortrekkersrol in deze ook moeten zien als de uitdrukking van hun groeiend verbond met Iran en Syrië, de belangrijkste beschermheren van Hamas. Turkije koestert de ambitie een invloedrijke speler in het Midden-Oosten te zijn. Daar passen geostrategische initiatieven bij. Maar dat geldt natuurlijk voor alle spelers in de regio. Het is duidelijk dat de VS Israël zien en nodg hebben als regionale poot in de regio en het is geen geheim dat Israël bijvoorbeeld veel minder begaan is met de Palestijnen in Gaza of het grondgebied danwel met de natuurlijke gasvoorraden die daar voor de kust liggen. In dat soort geostrategische overwegingen geldt geen ethiek maar alleen belangen. Dat aanklagen is terecht maar dan wel across the board.

(2) De bootactie waaraan Inge Neefs en Griet Deknopper hebben deelgenomen zet de seculiere en linkse democratische krachten in Gaza en de andere Palestijnse gebieden in de zeik.

Dat is volstrekte onzin. Mijn politieke sympathie leunt het dichtst aan bij de standpunten en praktijk van het Popular Front for the Liberation of Palestine die samen met Hamas en twee kleinere partijen de facto het bestuur in Gaza uitmaken. Ik volg dat PFLP en hun analyses op de voet omdat het een heldere bron van informatie is en ze een zeer duidelijk links, seculier en progressief standpunt innemen.

Hun standpunt over het konvooi en de eerdere pogingen om de blokkade te doorbreken, verschillen nauwelijks van wat Hamas daarover zegt en dat leunt overigens dicht aan bij wat Fatah erover zegt. Als er in de Palestijnse gebieden één zaak is waarover duidelijke eenheid bestaat, is het wel het doorbreken van de blokkade.

Natuurlijk werken humanitaire organisaties (ngo's maar ook de UNWRA en anderen) met Hamas samen. Dat kan ook niet anders aangezien zij er de facto het bestuur waarnemen en daarvoor overigens door de verkiezingen gelegitimeerd werden. We kunnen dat heel erg betreuren (en dat doe ik ook) maar tot nader order is Hamas de democratische uitdrukking van de wil van de Palestijnse bevolking.

Ik spreek daarmee uw analyse van de praktijk van Hamas niet tegen, want die gaat zelfs nog verder dan wat u aanhaalt en uw kritiek op Hamas is dus terecht.

Maar daarover toch twee bedenkingen:

- het is geen geheim dat het juist de staat Israël is die Hamas zowel praktisch als financieel heeft gesteund bij de oprichting ervan. Hun doel was duidelijk: de eenheid onder de Palestijnen breken en naast het linkse, seculiere deel een integristische fractie creëren waarmee niet te onderhandelen valt en die je tot het einde der tijden als vijand kan beschouwen en door een groot deel van de wereld ook als dusdanig zal gepercipieerd worden. Daarin is Israël zeer goed gelukt.

ter illustratie enkele citaten:

Israeli Prime minister Ehud Olmert said “Netanyahu established Hamas, gave it life, freed Sheikh Yassin and gave him the opportunity to blossom”

according to several current and former U.S. intelligence officials, beginning in the late 1970s, Tel Aviv gave direct and indirect financial aid to Hamas over a period of years.

Israel “aided Hamas directly — the Israelis wanted to use it as a counterbalance to the PLO (Palestinian Liberation Organization),” said Tony Cordesman, Middle East analyst for the Center for Strategic Studies.

Israel’s support for Hamas “was a direct attempt to divide and dilute support for a strong, secular PLO by using a competing religious alternative,” said a former senior CIA official.

En het meest heldere citaat:

“The thinking on the part of some of the right-wing Israeli establishment was that Hamas and the others, if they gained control, would refuse to have any part of the peace process and would torpedo any agreements put in place,” said a U.S. government official who asked not to be named.

“Israel would still be the only democracy in the region for the United States to deal with,” he said.

(links en meer details staan hier)

- Wat is Hamas? Een terroristische organisatie volgens sommige partijen en landen. Maar zoals Amos Oz schrijft:

Hamas is not just a terrorist organization. Hamas is an idea, a desperate and fanatical idea that grew out of the desolation and frustration of many Palestinians. No idea has ever been defeated by force — not by siege, not by bombardment, not by being flattened with tank treads and not by marine commandos. To defeat an idea, you have to offer a better idea, a more attractive and acceptable one

(Amos Oz)

Amos Oz schrijft verder in het artikel:

Every attempt to use force ... as a means of smashing problems and squashing ideas, will lead to more disasters, just like the one we brought on ourselves in international waters, opposite Gaza’s shores.

Er zit dus niets anders op dan op een andere manier dan via geweld met Hamas om te gaan en te ijveren voor vrede. Vrede komt er door onderhandeling met je vijand. Voor Israël is dat in dit geval Hamas. Er zal niets anders opzitten.

Maar dat is niet hetzelfde als Hamas steunen. Jij schrijft:

Ik begrijp het echt niet – als linkse en onafhankelijke vrouw – hoe je zo’n smeerlapperij kan steunen. Hoe kan je in België zo op je hoede zijn voor de propaganda van extreemrechts maar er in Turkije of Palestina stekeblind voor blijven ?

Maar de realiteit in Gaza aanvaarden en vaststellen dat Hamas daar de uitdrukking is van een groot deel van de wil van de bevolking, is niet hetzelfde als Hamas steunen. Als je overigens op de site van freegaza kijkt met wie zij samenwerken, zal je ook vaststellen dat het doorgaans om ngo's gaat en niet zozeer Hamas zelf, zelfs al werken ze ook daarmee samen.

(3) De bootactie waaraan Inge Neefs en Griet Deknopper hebben deelgenomen zet de linkse vredesactivisten in Israël in de zeik.

Deze stelling lijkt me nog meer foutief dan de vorige. Er bestaat in Israël en de Joodse gemeenschap in het algemeen natuurlijk een niet onbelangrijke groep mensen die het beleid van Israël bekritiseren. Ik zal de eerste zijn om dat te erkennen, al was het maar omdat ik grote delen van mijn informatie, inzichten en analyses bij hen haal.

Het resultaat van de actie was snel en helder: verschillende Israëlische en Joodse partijen, organisaties, burgers, studenten, intellectuelen en kunstenaars hebben zich bijzonder duidelijk en fel tegen de acties afgezet. In Haifa, Jeruzalem en Tel aviv waren de dag zelf betogingen en de zaterdag erop was er een grote demonstratie in Tel Aviv tegen dit soort praktijken.

Een voorbeeld van zo'n Joods, links en seculier intellectueel die zich tegen de misdaden van Israël afzet is bijvoorbeeld Gilad Atzmon. Hij schrijft:

The Israeli society has past the no return zone. In fact, it must have drifted away from humanity a long time ago. It may be also reasonable to argue by now, that the Zionist initial attempt to ‘erect a new civilized Jew’ should be realized as a total failure. In fact the Israeli Jew is the most brutal of them all, even more deadly than the fictional character depicted by Tarantino’s film Inglorious Bastards.

One way to explain the rapid moral deterioration of the Jewish State is to point out that Zionists have never really committed to ethics. They were quick to learn that rather than truly internalizing the meaning of humanism, a spin would serve their cause as effectively.

The entire Hasbara (propaganda) project is grounded on a dissemination of lies. For years the Hasbara project, which has been supported by Sayanim all along, was there to present Israel as a ‘Western’ and ‘democratic’ nation in a ‘sea of Arabs’. All that time the Jewish State was inflicting pain on its neighbours, murdering, starving and ethnically cleansing the indigenous people of the land.

Enough is enough, it is time to name and shame every Israeli and Zionist infiltrator within political circles, media and academia. This shouldn’t be complicated at all because until very recently those Sayanim and traitors within our midst were doing it all in the open.

De linkerzijde in Israël en de Joodse gemeenschap grijpt het incident dus aan - niet om zich te laten marginaliseren - maar om nog scherper van leer te trekken tegen de misdaden van Israël. Ik zie ze daar niet verzwakt uitkomen maar veeleer gesterkt in hun gelijk.

Ik zag daarvan nog een aantal illustraties hier in België waar op de betoging tegen de Israëlische aanval ook Joden aanwezig waren. Religieuze en orthodoxe joden maar ook de Union Progressiste des Juifs de Belgique. Ik denk dus dat uw analyse fout is.

Ik kan uw conclusie

Wie met één actie zoveel linkse en democratische krachten in de zeik zet – is wat mij betreft een naïeve domoor – in het beste geval – of een reactionaire blindganger. Hoe nobel en ‘idealistisch’ de drijfveren van Inge Neefs en Griet Deknopper ook mogen wezen – zij zijn de objectieve bondgenoten van alle machten in het Midden-Oosten – en ver daarbuiten – die heersen door oorlog en onderdrukking. En die de mensheid aan de rand van de afgrond brengen.

dan ook op geen enkele manier bijtreden. Het is overigens beledigend om de vrouwen af te doen als naïef: aangezien ze langere tijd in Gaza gewoond en gewerkt hebben, kennen ze de toestand er duidelijk beter dan wij hier en aangezien ze zich engageren voor het opheffen van de blokkade en tegen het imperialisme van Israël, weten ze wellicht bijzonder goed welk lot hen kan beschoren zijn. Het meest recente schip heette niet toevallig de MS Corrie Rachel.

Het is overigens duidelijk dat de slachtpartij alleen maar zal aanzetten tot nieuwe initiatieven om de blokkade te doorbreken. Los van de grote woorden die Erdogan en Iran hebben uitgesproken, wordt er nu al concreet gewerkt aan de voorbereiding van een nieuwe vloot en het organiseren van voetmarsen vanuit diverse landen naar Gaza.

Het incident is bijzonder pijnlijk en ik denk dat zowel de activisten als Israël de confrontatie en de impact verkeerd hebben ingeschat, maar het zal voor een verdubbeling van de inspanningen zorgen aan de kant van de activisten en Israël zal vroeg of laat moeten vaststellen dat geweld geen enkele oplossing dichterbij brengt maar het probleem alleen verergert.

En dat moet me van het hart: in uw analyse bekritiseert u zowat alle betrokken partijen, met uitzondering van Israël. Ik vind dat onvergeeflijk, eigenlijk.

Ik laat het de progressieve Joodse Gemeenschap in België in uw plaats doen:

Le pire est-il �* venir? Avec cet acte de piraterie meurtrière sur des militants civils de l’humanitaire et des droits de l’homme, Israël s’enfonce plus encore dans sa spirale suicidaire et isolationniste. En passant sauvagement �* l’abordage, il fait tout pour saborder les fragiles lueurs de paix et s’allie objectivement �* ceux qui n’en veulent pas.

Est-ce prêcher dans le désert que d’en appeler, une fois de plus, �* nos gouvernants et �* l’Europe, en particulier, pour empêcher Israël de n’en faire qu’�* sa tête et d’agir comme s’il était seul au monde.

Dans l’immédiat, nous demandons �* notre diplomatie de faire libérer au plus vite tous les détenus dont nos cinq ressortissants.

Juifs de Belgique, nous voulons manifester l’attachement �* nos valeurs de solidarité et de justice que plus de 40 ans d’occupation et de colonisation paraissent avoir corrompues en Israël. A l’heure où une frange importante des communautés juives occidentales dénonce, notamment par l’entremise de Jstreet aux Etats-Unis et Jcall en Europe, le comportement insensé du gouvernement israélien, il nous paraît capital de maintenir aujourd’hui cette pression publique juive en faveur d’accords d’une paix juste entre Israéliens et Palestiniens.