Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jean-Pierre
Een partij heeft maar zoveel macht als die welke de kiezer er aan geeft.
|
De kiezer heeft een beperkte invloed op de verdeling van de macht tussen de politieke partijen. En ik zeg dan nog heel duidelijk beperkt. Al wie in de oppositie beland heeft nauwelijks macht maar wel veel stemmen.
De totale hoevelheid macht van politieke partijen heeft de burger echter absoluut geen vat op.
Ik geef u wat voorbeelden.
I.e. ik zou bijvoorbeeld vinden dat een politieke partij NOOIT voldoende macht mag hebben om begrotingstekorten op te lopen buiten uitzonderlijke omstandigheden.
Ik vind ook niet dat politieke partijen ooit de macht mogen hebben om zich te moeien met welke overtuigingen OK zijn en welke niet.
Politieke partijen zouden ook NOOIT de macht mogen hebben om onderling de topfuncties in de ambtenarij te verdelen, of kadaverdiscipline onder de 'volks'- maar de facto partijvertegenwoordigers af te dwingen.
Noem mij eens 1 voordeel voor de democratie van het bestaan van politieke partijen? Ik ken er geen een. Het enige wat ze doen is de democratie uithollen.
Kamer en Senaat => schaf ze af of beperk ze tot de fractievoorzitters. De rest zit er toch als decoratie.
Bedenk het maar even: ik kan mij niet 1 stemming voor de geest roepen waarbij het eindresultaat zou verschild hebben als men simpelweg alle stemmen van de volksvertegenwoordigers aan de fractievoorzitter had gegeven en de rest thuis was gebleven.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jean-Pierre
Intussen ben ik mijn licht gaan opsteken bij het BROV zoals gedefinieerd in ‘Het bindend Referendum op volksinitiatief (BROV)’ http://democratie.nu/nieuws/witte_be...1/05/2003.html Ik zie niet in hoe iemand die nooit kritisch een partijprogramma heeft bekeken, dat wel zou doen voor een referendum met inbegrip van al de gevolgen ervan? Democratie is geen ja-neen spelletje. |
Ten eerste: Waarom zou je je in godsnaam gaan bezig houden met het uitvlooien van partijprogrammas? Buiten VB en LDD stemmers dan misschien? Al de anderen hebben al bewezen dat het programma 1 seconde na de verkiezingen de vuilnisbak kan worden ingekieperd.
Buiten het VB zijn er niet eens breekpunten in zo'n programma's. Alles is flou en niks is gegarandeerd. En dan heb je ook nog eens het 'koppelverkoop' effect. Ik ben het misschien voluit eens met programmapunt X maar radicaal tegen programmapunt Y. Dus zelfs als partijprogrammas iets waard zouden zijn ontneemt me dat nog altijd heel veel macht.
Het is u misschien onbekend maar referenda wakkeren de belangstelling van de burger enorm aan. Kijk maar naar hoe er in Frankrijk en Nederland gediscussieerd werd over toch een enorm complex onderwerp als de 'Europese grondwet'. Bij ons werd het er in een halfuur doorgejast in een parlement waarvan het merendeel van de leden openlijk toegaf er absoluut niks vanaf te weten. (Dat de wil van de kiezer absoluut niet gerespecteerd werd geeft nog maar weer eens aan hoe politieke partijen - indien niet sterk aan banden gelegd - steevast proberen meer macht van de burger weg te nemen en naar zich toe te trekken.)
Er is ook geen stemplicht bij referenda. Eventueel wel een minimumopkomst. I.e. als ik over een onderwerp echt niets weet / het me niet interesseert dan stem ik gewoon niet in dat referendum. Ik denk dat dat een typisch gedrag zou zijn en een goeie zaak.
Btw: België: 18% vertrouwt politici. Zwitserland: Zwitsers zijn het meest tevreden volk ter wereld over hun eigen politieke systeem. En als ik naar de toestand van het land kijk dan kan ik alleen maar zien dat Zwitserland pakken beter bestuurd is dan alle andere Europese landen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jean-Pierre
Dit brengt ons tot de eigenaardige conclusie dat in een perfecte democratie geen BROV nodig is. Ze is wel noodzakelijk indien partijen hun beloften verloochenen of zoals bij de Lange Wapper beslissingen nemen in partijcenakels. …Maar dan zitten we sowieso al niet meer in een democratie… en dan zullen politieke partijen er alles doen om een BROV te verbieden!
De volgende verkiezingen kunnen dit aantonen. Het plan Dehaene (CD&V) was niets anders dan het herwerken van een vorig plan van 2005 onder leiding van Verhofstadt – een totale capitulatie over de Vlaamse standpunten. De CD&V en Open VLD hebben hun kiezers bedrogen door een regularisatie goed te keuren waarvan de Vlamingen 88% van de kosten moeten dragen… Nu gaan we eens zien hoeveel stemmen ze nog halen en hoe kritisch de Vlaamse bevolking is!
|
En hoe is het beter voor de bevolking dat ze eventueel achteraf een politieke partij kunnen straffen (maar de beslissing wel hebben moeten ondergaan en er sowieso voor opdraaien) dan dat ze van meet af aan de politieke partijen had kunnen beletten die beslissing te nemen?