Dit doet mij denken aan de film
water van deepah mehta. Behandeld de situatie van de weduwen in Indie.
Daarin (in hun "systeem") moet de weduwe na de dood van haar man in een weduwe opvangtehuis tot ze sterft. (Of kan broer trouwen van de man of zo)
De vinger wordt gewezen naar de "sacred texts of manu" waar dat allemaal beschreven wordt en die nog altijd hoog wordt aanzien bij de hoogste kaste, de brahmins.
Sinds 1856 is het in Indie verboden om de weduwen op te sluiten in opvangtehuizen totdat ze een stille dood sterven.
Toch mede door traditie en religieuze instituuten wordt dit voortgezet.
Het is werkelijk barbaars maar na de film gezien te hebben en wat google werd er voor de tijd van manu de weduwe gewoon levend begraven met haar man...
In die zin was manu dan nog een vernieuwer.
Met de komst van ghandi en nieuwe ideeen die breken met traditie, wordt er opnieuw een stap gezet in de goeie richting.
GreetzZ