Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door respublica
Wat er niet klopt aan Bodifée is het volgende: hij postuleert dat, omdat de natuur niet doelgericht werkt, zij ook geen doelgericht werkende zaken kan creëren. Het idee achter darwinisme is dat er door 'trial and error' en 'survival of the fittest' (niet doelgerichte principes) de soorten toch doelgericht evolueren. Het resultaat van dit proces zijn wezens die ogenschijnlijk doelbewust ineengezet zijn. De mens is hier volgens het darwinisme geen uitzondering.
Mag ik er trouwens op wijzen dat een paradox een schijnbare tegenstelling is, en geen echte tegenstelling zoals sommigen de term gebruiken?
|
Wat u stelt is juist. Bodifée had zijn stelling echter ook eenvoudiger kunnen onderbouwen door de voortplanting als doel van planten en dieren te beschouwen. Dit wordt in de biologie inderdaad als een principieel streven of doel van elke levensvorm, dierlijk en plantaardig erkend. Dan was de menselijke geschiedenis en de eventuele uniciteit van de mens niet eens aan de orde gekomen. Bodifée meende wellicht dat een mentale component, namelijk het streven naar geluk en andere idealen, meer indruk zou maken.
Darwin leerde echter niet dat de idealen van levensvormen doorslaggevend zijn voor hun evolutie. Volgens Darwin zijn de leefomstandigheden bepalend. De evolutie is de aanpassing van de soorten aan een habitat. Dieren die zich voortdurend over grote afstanden verplaatsen evolueren daarom ook niet zo snel.
Dat een doelloze evolutie gebaseerd is op het streven naar voortplanting is inderdaad een paradox.