Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door metten
Het septemberdecreet van 19.06.1973 door de Cultuurraad van de Nederlandse Cultuurgemeenschap, de voorloper van het Vlaams Parlement. Aangepast in 1974 zodat dit decreet ook van toepassing is op buitenlandse bedrijven op Vlaams grondgebied gevestigd.
De voertaal in alle bedrijven op Vlaams grondgebied is het Nederlands. Mededelingen in een andere taal dan het Nederlands mogen alleen op een prikbord in het bedrijf als tweederde van de vakbonden in het bedrijf daarom vragen of mee akkoord zijn. Bij betwisting is alleen het Nederlandstalig origineel rechtsgeldig.
|
Die wet doet mij denken aan een toestand in Polen na de zoveelste verdeling van dat land. Toen moesten de inwoners zich vanzelfsprekend richten naar de wetten van de nieuwe overheden en stegen het aantal "houtdiefstallen"
onrustbarend. Wat bleek ? Voor de nieuwe wetten mochten de mensen van een dorp hout sprokkelen in het domein van de "Heer" - door de wijzigingen was dit niet meer toegestaan en was dit plots een "houtdiefstal" geworden.
Overigens gaan die wetten over de verhoudingen tussen de werknemers en de patroons en niet tussen de bedrijven en de klanten. Indien de klanten in België met enthoesiasme veeltalige opschriften, menu's e.d. aanvaarden en zelfs wensen (toeristen uit China en Japan bvb) is er toch geen probleem ?