Belgische belastingen: een en al miserie
Trends 17 mei 2004
De nieuwste 'misery index' van het Amerikaanse zakenblad Forbes drukt ons nog maar eens met de neus op de feiten: de hoge belastingen in ons land maken België een onaantrekkelijke plaats om zaken te doen.
Forbes noemt zijn jaarlijks overzicht van de belastingdruk in verschillende zakenlanden niet voor niets de 'misery index'. Hoewel het blad aangeeft dat bedrijven nog wel andere zaken in overweging nemen voor zich ergens te vestigen, noemt Forbes de lokale belastingdruk de 'druppel' die de emmer kan doen overlopen.
Als dat zo is, dan moet België dringend gaan dweilen. Ons land staat nog maar eens in de hoogste regionen van de rangschikking die nu al voor het vijfde jaar op rij gepubliceerd wordt. Alleen Frankrijk moeten we laten voorgaan: terwijl onze zuiderburen iedereen de loef afsteken met een score van 174,8 volgt België met 156,1. Zweden staat op de derde plaats met 149,7. Opvallend is wellicht de vierde plaats: die gaat dit jaar naar China met een score van 145.
Die scores worden berekend aan de hand van zes aparte percentages: vennootschapsbelasting, personenbelasting, vermogensbelasting, sociale bijdragen van de werkgever, sociale bijdragen van de werknemer en tenslotte BTW. Telkens wordt gekeken naar het hoogst mogelijke percentage, de uiteindelijke index is de som van de zes cijfers. Zo blijkt dat de score van België met name het gevolg is van onze hoge personenbelasting (tot 53,5 procent) en de hoge werkgeversbijdrage in de sociale zekerheid (34,5 procent).
Forbes berekent de index voor 51 'zakenlocaties'. Meestal gaat het om landen, in sommige gevallen ook om staten (VS), provincies (Canada) of kantons (Zwitserland). Eén land werd dit jaar aan het onderzoek toegevoegd en laat zich meteen tot kampioen kronen. Het gaat om de Verenigde Arabische Emiraten, waartoe bijvoorbeeld Dubai en Abu Dhabi horen, met een score van slechts 18, veel lager dan de 43 van Hong Kong, tot nu toe kampioen. Het oliestaatje kent alleen sociale zekerheid, waarbij de werkgever tot 5 procent betaalt, de werknemer tot 13 procent.
In Europa valt vooral Slovakije op: het land strand met 106.9 in de middenmoot, maar zit volgens Forbes wel in een beweging van belastinghervorming. Sinds 2000 gingen de belastingen er met 50% omlaag. Het land heeft op die manier onder meer een aantal Amerikaanse autoconstructeurs kunnen overtuigen om er fabrieken neer te zetten.
Forbes bekeek de geïnde belastingen - op alle administratieve niveaus - ook in functie van het BNP. De meest recente cijfers (die van 2002) plaatsen België op die manier op de derde plek: ons land zou jaarlijks 46,2 procent van het BNP aan belastingen innen, lager dan Zweden met 50,6 procent en Denemarken met 49,4 procent. Frankrijk komt volgens deze berekening op een vijfde plaats uit, met 44.2 procent.
En dan is er nog de "Employee Happiness Index", een berekening van wat een gemiddelde werknemer aan bruttoloon overhoudt. Forbes stelde vier profielen op, met een netto jaarloon van 50.000, 100.000, 200.000 en 1 miljoen euro. Omdat ook de gezinssituatie van belang is, werd elk profiel berekend voor alleenstaanden en voor gehuwden met twee kinderen ten laste. U raadt het al: België scoort erg slecht, vooral voor alleenstaanden. Wie 50.000 euro per jaar verdient, houdt hiervan slechts 26,659 euro over, alleen in Slovenië krijgt u minder in handen (25,318 euro). Voor de hogere inkomens springt België één plaatsje hoger, telkens gevolgd door Denemarken en Slovenië. Voor gehuwden met kinderen is ons land iets vriendelijker: wie 50.000 euro per jaar verdient, houdt hiervan 31,214 euro over. Dat plaatst ons land echter nog steeds op een 46ste plek, gevolgd door Italië, Oostenrijk, Israël, Hongarije en opnieuw Slovenië. Voor de hoge inkomens zakt ons land opnieuw naar de laagste regionen: plaats 49 of 50 zijn ons deel.
|