Het doorbraakscenario
• Groeperingen van bezorgde burgers die zich geconfronteerd zien met al deze toenemende problemen en gemeenschappelijke gevaren sluiten zich aaneen tot bonden en netwerken teneinde de gemeenschappelijke doelen van vrede en duurzaamheid te verwezenlijken.
• Vooraanstaande zakenlieden onderkennen het wassende tij in de andere denkwijze en de veranderde behoeften van hun cliënten of afnemers en spelen erop in met goederen en diensten die aan hun behoeften tegemoet komen.
• De mondiale nieuws- en amusementsmedia verkennen nieuwe inzichten en opkomende maatschappelijke en culturele vernieuwingen. Op het internet en in de interne communicatienetweken van ondernemingen, gemeenschappen en etnische groepen manifesteert zich een nieuwe kijk op zichzelf en andere mensen, en een nieuwe visie op de natuur.
• Hieruit ontkiemt een nieuwe cultuur van verantwoordelijkheidsbesef en solidariteit in de maatschappij. Er ontstaat steeds meer steun voor een overheidsbeleid dat is ingegeven door maatschappelijke en ecologische betrokkenheid. Hulpbronnen en kapitaal worden van de post voor defensieve en militaire toepassingen overgeheveld naar voorzieningen die tegemoet komen aan de dringende noden van mensen die de meerderheid van de samenleving vormen. Er worden maatregelen genomen ter bescherming van het milieu en voor het creëren van een effectief distributiesysteem voor voedingsmiddelen en hulpbronnen. Daarnaast is het overheidsbeleid gericht op ontwikkeling en stimulering van duurzame energiebronnen, openbaar vervoerssystemen en agriculturele technologieën.
• Steeds meer mensen krijgen toegang tot voedingsmiddelen, een baan en onderwijs. Ook maken zij steeds meer gebruik van het internet om actief deel te nemen aan dialogen hierover. Hun aandeel in de communicatie verstrekt de onderlinge solidariteit en ontsluit win-wingebieden waarop gemeenschappelijke belangen gezamenlijk kunnen worden bevorderd.
• In de nationale en internationale economie transformeren beleidsmakers het leidende beginsel voor hun activiteiten van ‘leven op basis van natuurlijk kapitaal’ tot ‘leven op basis van natuurlijk inkomen’. (Natuurlijk kapitaal bestaat uit de geaccumuleerde rijkdommen van de aarde die worden gebruikt en afgedankt, zoals het geval is met het gebruik van fossiele brandstoffen. Als dit natuurlijke kapitaal uitgeput raakt, zullen alle economische stelsels die erop steunen bankroet gaan – ze zijn niet meer in stand te houden. Natuurlijk inkomen bestaat daarentegen uit de nagenoeg onuitputtelijke hulpbronnen van de natuur (het zonlicht op de eerste plaats), aangevuld met hulpbronnen die zich op efficiënte en doelgerichte manier laten regenereren en recyclen. Economische stelsels die op basis van natuurlijk inkomen leven, zijn intrinsiek duurzaam.)
• Een overeenkomstige verschuiving in het zakenleven komt voort uit de manier waarop de natuurlijke hulpbronnen worden benut. De zich momenteel aftekenende doelstelling is niet het optimaliseren van de arbeidsproductiviteit (in het grootste deel van de 20ste eeuw de belangrijkste doelstelling en het welhaast obsessieve streven van het bedrijfsleven), maar optimalisering van de hulpbronnenproductiviteit. Dit impliceert dat productieprocessen en de vervaardiging van consumentengoederen zodanig worden ingericht, dat er zoveel mogelijk gebruik wordt gemaakt van de beschikbare onuitputtelijke of recycleerbare hulpbronnen.
• Onder de positieve invloed van deze ontwikkelingen maken nationale en internationale of interculturele vormen van wantrouwen, economische ongelijkheid, etnische conflicten, raciale onderdrukking en ongelijke behandeling op grond van iemands geslacht plaats voor wederkerig vertrouwen en respect, alsmede de bereidheid om deelgenootschappen te vormen en samen te werken. In plaats van een ineenstorting ten gevolge van tweestrijd en oorlogvoering bewerkstelligt de mensheid een doorbraak naar een duurzame wereld van gemeenschappen bedrijven, nationale staten en regio’s die zichzelf kunnen bedruipen en met elkaar samenwerken.
Welke vertakking van de tweesprong kiezen we de komende jaren ? Het antwoord zal nog even op zich laten wachten, we bevinden ons in een tijdvenster waarin we nog steeds ons lot zelf in handen hebben.
|