Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker
Als het verhaal waar is. Waarom zou hij ze niet liefhebben en beschouwen als zijn kinderen? Als hij dat tien jaar heeft gedaan (heeft hij dat?) dan zie ik niet in waarom hij hen ooit zal kunnen vertellen dat hij eerder een adoptievader dan biologische vader is. Als die kinderen (en ook dat ontbreekt in je verhaal) hun "onechte" vader graag zien, dan denk ik wel dat ze ooit de leeftijd hebben om hen te vertellen wat er is gebeurt. En wat je met die moeder doet... tja... misschien moet je ook weer met je kinderen praten om hen te vragen of ze hun moeder graag zien. Wie weet wat voor personen die twee mensen zijn.
Dus eerst het volledige verhaal en dan pas conclusies. Ik ben trots op mijn vader met wie ik buiten de looks vooral het brein en de ratio deel, maar als hij me ooit op geschikte leeftijd had verteld dat ik niet zijn eigen kind was, dan zou ik het daar moeilijk maar ook niet te lang moeilijk mee hebben. Hij was degene die met me praatte, hij bracht me een klein cadeautje mee als hij terugkwam van business trip en hij was gewoon een vader voor me. En met uw goedkeuring... dan zou het me eigenlijk nog weinig schelen wie mijn biologische vader is. Het is de vader die me goed heeft opgevoed en steeds goed behandeld die voor mij mijn vader zou zijn.
Maar ga gerust naar een rechtbank en eis veel geld. Zo ben je een betere ouder.
|
Zozo Jaz, wanneer ging jij ook alweer kinderen maken of trouwen?
