Rest mij nog mijn persoonlijke viie op héél lange termijn te geven.
Voor mij is het een feit dat op termijn niets maar dan ook niets op deze planeet zal overleven tenzij het voor de mens een economisch nut heeft.
Ik heb dan ook een visie van de aarde als reusachtige pinball machine, volledig verstedelijkt, met vele knipperende lichtjes en andere signalen, die allen uitreiken naar onze zintuigen.
De natuur zal worden herleid tot huisdieren en melk- en slachtdieren, en zal enkel nog bestaan daar waar de mens niet kan overleven.
Wat misschien zal overblijven zijn enkele groene oases, privé bezit (vanzelfsprekend) waar enkel de meest gegoeden zich kunnen vergapen aan "hoe de aarde écht was".
Dit mag voor jullie een zeer donker plaatje lijken. Toch is het onsproten uit mijn persoontje. En laat ik nu toevallig eerder een positief iemand zijn, die met een lach door het leven gaat. Met andere woorden; het beeld van de toekomst dat ik heb is helaas gebaseerd op persoonlijke ervaringen en het objectief bekijken van tendenzen en cijfers (ik heb een job waar een groot analytisch vermogen vereist is).
Nu ik dit zo neerpen maakt het me wel wat weemoedig: ondanks een positieve mindset toch zo'n negatief toekomstbeeld.
Anyway, voorlopig kan IK gelukkig nog van deze natuur genieten. Yup, het is duur. Maar ik ga liever één keer per twee jaar ipv te opteren voor een reis die géén zielevoer is. Ik haal ook plezier in de zoektocht naar plaatsen die nog betaalbaar zijn (soms ook omdat het nog maar net gelanceerde projecten zijn). En verdien ik morgen minder, dan ga ik eens per drie of vijf jaar. Of ik verkoop mijn broek. Maakt me niet uit. Ik voel me helaas soms een beetje ramptoerist als ik daar ben...
Mvg,
J.
|