Een journalist van het Egyptische dagblad Al-Ahram heeft bevestigd wat onlangs een handvol integere westerse verslaggevers onthulden: dat Gaza niet echt wordt belegerd, en dat alle onderdrukking die de Palestijnse inwoners ondervinden wordt veroorzaakt door andere Arabieren en niet door Israël. In tegenstelling tot verhalen in de reguliere Westerse media over wijdverspreide armoede en ellende in Gaza, meldt Ashraf Abu al-Houl dat "een gevoel van absolute welvaart overheerst, zoals blijkt uit de grote vakantieoorden langs de kust en in de buurt van Gaza."
Al-Houl schreef ook dat "het zien van de artikelen en de luxe waarmee de winkels in Gaza zijn gevuld mij verbaasde". Niet alleen dat, maar Al-Houl ontdekte al snel dat de meeste goederen in Gaza veel goedkoper worden aangeboden dan in Egypte, want in de Gazastrook "is het aanbod veel groter dan de vraag."
Deze feiten, die een select groepje westerse journalisten heeft durven melden, brachten Al-Houl tot het besef dat het beperkte embargo van Israël tegen de door Hamas bestuurde Gazastrook "formeel of politiek is, niet economisch." Met andere woorden, Israël veroorzaakt geen economische of humanitaire crisis in Gaza.
Er is echter wijdverbreide armoede in de Gazastrook, maar dat is het gevolg van corruptie en een brede kloof tussen de "haves" en de "have-nots”.
Al-Houl interviewde de politieke activist Mustafa Ibrahim, die opmerkte dat ongeveer
20 procent van de inwoners van Gaza over bijna alle rijkdom in het gebied beschikken. Zij zijn bijna allemaal zijn nauw gelieerd aan de regerende Hamas-beweging. De rijke inwoners van Gaza investeren veel in de vrijetijdsindustrie en geven rijkelijk geld uit, terwijl zij schandelijk veel vragen voor eenvoudige luxe zoals een bezoek aan de plaatselijke stranden.
Onder de rest van de bevolking is de werkloosheid ongeveer 45 procent, en dat zijn de inwoners van Gaza die steeds door de Westerse media worden beschreven als de producten van de zogenaamde "Israëlische onderdrukking." De wereld reageert op die berichten in de media door Gaza te overspoelen met nog meer humanitaire hulp, die via de handen van de rijken gaat en hen uiteindelijk alleen maar rijker maakt, terwijl de armen armer worden.
Israëlische functionarissen hebben in het verleden gezinspeeld op deze situatie, toen zij waarschuwden dat, hoewel er op dat moment geen humanitaire crisis in Gaza was, de internationale gemeenschap er feitelijk een kan scheppen door in te spelen op de corrupte eliteklasse van het gebied. [
bron]