|
Oorspronkelijk geplaatst door filosoof
De VRT [size=6]durfde[/size] er zelfs niet over spreken! Omdat het een ZB-kopstuk betrof.Zover is het al gekomen...
DM 2004-05-28
[size=6]Agressie [/size]
Yves Desmet
Het Vlaams Blok onderneemt voorlopig niets tegen zijn topfiguur Rob Verreycken, die zijn vrouw op het voetpad compleet in elkaar sloeg. Dat gedrag, zegt het Blok, behoort namelijk tot het privé-leven van de man.
Dat klopt natuurlijk, maar daarom is het nog niet goed te praten. Er zijn wel meer vechtscheidingen in dit land, die daarom nog niet met de blote vuist uitgepraat worden. En wanneer dat toch gebeurt, en zo'n vechtscheiding uitmondt in een passioneel drama, rukken meteen de tv-camera's uit. Behalve die van de openbare omroep, die verkoos over deze zaak zedig te zwijgen. Een domme vraag, misschien, maar had bijvoorbeeld Wilfried Martens zijn ex op die manier tegen de vlakte gemept, had iemand zelfs maar aan het argument privacy gedacht? Verreycken zou zich enkel verdedigd hebben, luidt het tweede argument, tegen een labiele vrouw die probeerde pepperspray in zijn ogen te spuiten. Dat je je daartegen verzet, oké, die vrouw desnoods wegduwt, oké, maar haar finaal in elkaar ramt? Nee, toch? Verreycken zei in het pv dat zijn ogen licht geïrriteerd waren. De ogen van zijn ex zagen wel bont en blauw.
Bovendien was dit geen eenmalig incident, want 'Rob Klop' - de bijnaam komt van zijn eigen vrienden - heeft een historie als gewelddadig amokmaker en een strafblad om het te bewijzen. Er zit, kortom, een systeem van agressie in deze man, en bij uitbreiding in een aantal van zijn vrienden.
Were Di, Voorpost, VMO, wie de geschiedenis van al de extreem-rechtse splintergroepjes, voedingsbodem van het Blok, overloopt, kan niet anders dan botsen op één lange rij van verbale en fysieke agressie, gewelddaden, knokpartijen en vernielingen. Blind en bruut geweld is voor een aantal mensen in het Blok, en zeker niet alleen bij de laagste regionen, een volstrekt normaal en legitiem middel om hun grote gelijk te bewijzen. Of het nu Hugo Schiltz is, wiens wagen door deze nozems belegerd werd bij de IJzerbedevaart, of het nu Paula D'Hondt was, die ooit ei zo na in de goot werd geslagen, of het nu Kris Merckx was of de stadsbeiaardier van Brugge, of Willem Vermandere en Alida Neslo op de Brusselse Grote Markt, telkens het Blok zijn echte troepen laat uitrukken, zie je het ware gelaat achter het driedelig maatpak: rauwe, onversneden agressie, de koestering van bruut geweld.
Zelfs zonder dat ze er zich zelf van bewust zijn: op het laatste Blok-congres weerklonk het 'Galgenlied' van dichter Karel Vertommen, met daarin de zinsnede "Het volk stond zwijgzaam opeengehoopt, drie rechters werden opgeknoopt", geïllustreerd met beelden van Guy Verhofstadt, pater Leman en de Gentse rechter van het hof van beroep. Het was niet duidelijk wat het griezeligste was: de agressieve dreiging die van de scène uitging of het hysterisch applaus dat erop volgde.
Een drugsdealer, een moordenaar, een vrouwenafranselaar. In minder dan drie weken tijd. Minder misdaad. Meer Vlaanderen. Misschien best met de eigen partij eerst beginnen.
Toch dit hieruit:
Verreycken zei in het pv dat zijn ogen licht geïrriteerd waren
licht geïrriteerd na het zgn. gebruik van PEPPERSPRAY? Kom, kom, "Rob Klop", een beetje geloofwaardig blijven, hé!! Hoe dom denk je dat de mensen wel zijn?
|