[BWarrior]

Weet u, ik ben geen romantisch Vlaams-nationalist, zelfs geen flamingant. Ik ben, wat men noemt, een verstandig man. En in die hoedanigheid kan ik enkel maar vaststellen dat, trots loffelijke pogingen, het Belgische federale model, niet (meer) werkt. Dan blijven er niet bijster veel opties open. Ofwel verdedig je, tegen beter weten in, een eenheidsstaat. Dat heb ik gedaan. Het was een keuze die niet in dank werd afgenomen, maar waarover ik me niet schaam.

Me dunkt is echter die institutionele keuze niet langer op basis van objectieve doeleinden te verantwoorden. Zodoende is het volgens mij noodzakelijk dat de huidige deelstaten over een maximale autonomie beschikken (waaraan responsabilisering gekoppeld moet gaan) en tegelijkertijd maximaal, maar vrijwillig, samenwerken.

Op die humanistische en niet-nationalistische basis acht ik het mogelijk dat een soort Belgische unie blijft bestaan, bevoegd voor enkele belangrijke kerntaken, maar dienstbaar ten opzichte van sterke deelstaten. De Franstaligen zullen in dit nieuwe model de grenzen der lidstaten van de unie (die als interne staatsgrenzen gelden), moeten accepteren. Mijn Vlaamse vrienden roep ik op om de solidariteit met het zuiden van het land te bewaren. Weliswaar doorzichtig, transparant, omkeerbaar en - mits goede afspraken - beperkbaar in de tijd. Uit de samenwerking tussen verantwoordelijke en soevereine deelstaten, waarvan de twee grote gemeenschappen in België de basis vormen, kan een nieuw wervend project ontstaan.

Hopelijk denken Elio en Bart daar ook aan.