Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila
Hier ziet men (en dat kan niet ontkend worden) de limieten van de Brusselse complexiteit, uiteraard... Alles begint bij het onderwijs, en dat is geen Brusselse materie, doch een gemeenschapsmaterie. Ondertussen is de begeleiding van de werkzoekenden wel een gewestbevoegdheid, maar zijn de opleidingen die aangeboden kunnen worden weer eens gemeenschapsbevoegdheid... En zo draait men maar rond... 
En je hebt dan het gans socio-cultureel veld om de verpaupering tegen te gaan, de algemene socio-economische van een aantal wijken te verbeteren, enz. Want volgens mij zit daar een deel van de oplossing: je kan niet verwachten dat een verpauperde bevolking ineens massaal hoogopgeleiden gaat "produceren", hé, dus moet je eerst iets aan de verpaupering doen. Dat is niet typisch aan Brussel hé, alle grote steden hebben dat probleem...
Dit gezegd zijnde, ik heb het gevoel dat de Brusselse instellingen zich daar bewust van zijn: meer Brusselse hoogopgeleiden betekent meer inkomsten en minder uitgaven, dus wordt eraan gewerkt.
Actiris heeft zich ook volledig gereorganiseerd, en is bij voorbeeld gaan samenwerken met de VDAB om de vacante plaatsen in Brussel en in Vlaams-Brabant in te vullen. Nu ja, ik spring geen gat in de lucht hoor, want ik weet dat het nog jaren gaat duren eer de situatie een beetje "normaler" wordt... |
Zich bewust worden, is één ding. Nu komt de vraag om men fundamenteel iets wil veranderen, en -nog belangrijker- of men iets
kan veranderen.
Stel, dat we op één of andere manier erin slagen om de Brusselse instellingen te verlossen van de PS-potentaten en van de MR-racisten. En dat de Brusselse instellingen bulken van de capabele Frans-, Nederlands-, anders- en vooral meertaligen. Is een stad wel in staat om een beleid te voeren qua werkgelegenheid?