Idealisme zou moeten voortkomen uit de kern van de professie denk ik, niet per sé uit elke specialist. Het beloningssysteem + juiste mensen (talenten) de kansen geven zorgt vervolgens voor de beste resultaten.
Bij artsen is er bijvoorbeeld de eed die ze afleggen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates
In de psychiatrie wordt niets van deze eed nageleefd en worden mensen met talent en eerlijke mensen die oprecht om patiënten geven en goede behandelmethoden willen ontwikkelen, verdrukt.
Hoogleraar Loren Mosher heeft uiteindelijk zelfs ontslag genomen uit afkeer tegen de fraude met antipsychotica.
http://www.moshersoteria.com/
Soteria werd vrijwel zonder geld ontwikkeld en bleek 90% van de mensen die met schizofrenie worden gediagnosticeerd goed te kunnen doen herstellen, zonder medicijnen en tegen lagere kosten.
Citaat:
"Het psychiatrische establishement was verontwaardigd. Geld en status wonnen het van oprechtheid en liefde voor mensen".
Robert Whitaker notes, "Even more striking, the Soteria patients were staying well longer. Relapse rates were lower for the Soteria group at both one-year and two-year follow-ups. The Soteria patients were also functioning better socially -- better able to hold jobs and attend schools.
|
Toen Soteria een groot succes bleek werd de financiering stopgezet.
Vanuit de beroepsgroep.
Ook uit het verhaal van prof. dr. Flip Treffers blijkt dat psychiaters de berichten over de levensgevaarlijke risico’s van antidepressiva (vergroten kans op zelfmoord) tot in het absurde toe negeren en dat wanneer de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) opzettelijk fraude blijkt te plegen dat het gros van alle psychiaters eerlijke mensen als prof. dr. Flip Treffers verdrukken.
Treffers stelde bijvoorbeeld dat de NVvP het aanzien van de kinder- en jeugdpsychiatrie heeft geschaad ‘
door het publiek zowel in 2004 als in april 2005 misleidende informatie te verschaffen over de werkzaamheid van ssri’s bij depressieve jongeren’. Hij was diep getroffen door de gevoeligheid daarvoor bij collega psychiaters. (
bron)
Medisch journalist Robert Whitaker verklaarde het recent als volgt in een e-mail conversatie, hij heeft nu 2 bestsellers geschreven over de psychiatrie en is dus expert op dit gebied,
Citaat:
You've put your finger on an important problem. The presence of Scientologists in this debate serves to deligitimize criticism that arises from an honest examination of the science. The public has this vague sense that the criticism arises from religious principles rather than from a look at what the science really has to say.
As for the rest of the medical profession, well, doctors basically belong to a big tribe, and part of the tribal rules are that those in one discipline don't publicly criticize the doctors in another discipline. This keeps non-psychiatrist doctors from weighing in on the matter, and as far as criticism that arises from within psychiatry, psychiatry as a field has been very successful in letting its members know that they will be ex-communicated and their careers will suffer if they speak too critically. Psychiatrists are allowed to make minor concessions, such as saying that pharmaceutical money has become too influential, but they are not allowed to say that the drugs don't really work.
|
Als je oprecht bent of talent hebt dan wordt je verdrukt in de psychiatrie, en de oorzaak zou kunnen liggen in het beloningssysteem.
Een psychiater die pillen voorschrijft volgens de richtlijnen verwerft zowel geld, status als macht met weinig tijd en moeite. Een oprechte therapeut die patiënten zonder medicijnen kan doen herstellen verwerft niet dat alles. De financiële beloning vanuit de farmaceutische industrie ontbreekt dan en 'geld = macht'.