[Gwylan]

Waarde heren Leo en Leclerc,

Sta mij toe u te citeren :

Hr. Leo :

In cauda venenum... Ik heb altijd gedacht dat de verplichte leerplannen er waren om van onze kinderen ontwikkelde mensen te maken zodat ze niet in de marginaliteit verzanden. Maar nee, hoor: ze dienen om een regime in stand te houden.

Hr. Leclerc :

Dat had u 180 jaar geleden in Wallonie moeten vertellen. Of anno nu.

De feiten zijn, en op basis van die feiten zouden wijze politici moeten beslissen nietwaar, dat een zeer klein percentage van de Nederlandstaligen in Belgie (ooit) Frans nodig heeft en dat de opgelegde verplichting van de totale NL bevolking tot het bestuderen van het Frans, de verfransing van Brussel en een deel van Vlaanderen heeft gefaciliteerd cq in de hand gewerkt. En nog.

Wijs ? U mag het zeggen.


Welnu, waarde Heren,

De pijlsnelle evolutie der politieke polarisatie van de publieke opinie in de diverse delen van België is voor een buitenlandse kennelijk niet bij te houden : ik had nooit gedacht dat de propaganda der Belgische media aan weerszijden der taalgrens er al in geslaagd was om zelfs bij intelligente mensen als u beiden de universele logica en het belang van het jeugdiger deel der maatschappij in een veel bredere context dan louter uw huidige staats- of taalgrens van tafel te vegen, en te vervangen door een eng-nationalistische tunnelvisie waarbij alles moet wijken voor de gedachte dat hetgeen niet welomlijnd tot uw eigen gemeenschap en cultuur behoort per definitie slecht en verwerpelijk is.

Meer specifiek : evenzeer als ik vaststel dat alles wat Vlaams is door uw Belgische Franstaligen als des duivels wordt gezien, stel ik vast dat uw beider achterliggende doch nauwelijks verholen opinie inmiddels de stelling huldigt dat alles wat Frans is in elke omstandigheid als de pest moet gemeden worden, ja zelfs in het talenonderricht.

Dat u, mijnheer Leo, uit mijn duidelijk meer algemene stelling afleidt dat verplichte leerplannen dienen om een regime (u bedoelt ongetwijfeld het Belgisch regime) in stand te houden, moet in voorgaande context worden gezien. Wij mij kent en wie mijn schrijverijtjes op dit forum heeft gelezen, weet nochtans dat ik het Belgisch regime en de Belgische staatsconstructie totaal niet voorsta : als er iets is dat volgens mij net niet in stand gehouden moet worden, is het wel het Belgisch regime. Enige vlaamsvoelendheid vanwege een deeltje mijner roots heb ikzelf evenwel nooit vertaald in blind nationalisme. Ik vind met name niet dat de aperte noodzaak tot veel meer Vlaamse assertiviteit inhoudt dat Vlaanderen en de Vlamingen zich domweg moeten afsluiten van elke andere cultuur en taal, in casu van de Franse.

Evenzeer als u, mijnheer Leclerc, weet ik dat Wallonië en Franstalig België mijn visie inzake talenonderricht niet huldigt. Dat Wallonië en Franstalig België terzake niet wijs handelen, wijzigt mijn visie evenwel niet, en is voor mij geen reden om te vinden dat ook Vlaanderen even onwijs zou moeten handelen. Voor u wel, blijkbaar.

Ik ben het volslagen met u oneens waar uw stelling impliceert dat talen enkel dienen onderwezen en aangeleerd te worden als men ze in de dagelijkse praktijk nodig heeft. Ten bewijze : mocht ik uw mening zijn toegedaan, dan zou deze tekst in het Frans opgesteld zijn : ik zou nooit de moeite (nou ja) gedaan hebben om het beetje Nederlands dat ik met enige fierheid koester te onderhouden, want ik heb uw taal in de dagelijkse praktijk zo goed als nooit “nodig”.

Ik ben het zo mogelijk nog minder met u eens als u stelt dat de verplichte studie van de Franse taal in Vlaanderen de verfransing van Brussel en delen van Vlaanderen heeft vergemakkelijkt of in de hand gewerkt. Naar mijn vaste overtuiging heeft de verfransing van Brussel e.d. niets te maken met de studie der Franse taal, maar wel met de aard en houding der Vlaamse bevolking. Het is al enige tijd geleden dat ik Vlaanderen bezocht (misschien is de houding der Vlamingen inmiddels veranderd ?), maar ik kan u verzekeren dat het als Franse (en dus uiteraard Franstalige) niet zo voor de hand liggend is om met enige vasthoudendheid Nederlands te praten in Vlaanderen : van zodra men aan één of ander merkt dat je een Franse bent en/of van zodra men je toch ietsje Franse tongval hoort, mag je zoveel Nederlands praten als je wil, men schakelt zo goed als steeds zelf over naar het Frans. Je moet dan zelf in het Nederlands volharden, er op lettend dat je in je vermeende vlotheid over geen enkel woord struikelt of geen fractie van een seconde aarzelt om er een wat moeilijker op de tong liggend woord uitgerold te krijgen, of men bekijkt je met een ietwat meewarige blik genre “laat het ons niet moeilijk maken, u ziet toch zelf dat u er niets van bakt”. Ik zal u niet verhelen dat dergelijke – misschien zelfs goed bedoelde – houding mij steeds grondig op de zenuwen werkt.

Het is niet moeilijk te raden hoe aldus van het één het andere komt : ik kan mij zeer goed inbeelden dat de meeste Franstaligen hun – evenzeer goed bedoeld, maar kennelijk niet gewaardeerd – gebruik van de Nederlandse taal in dergelijke omstandigheden dan maar voor bekeken houden. Laat ons evenwel duidelijk zijn : ik keur dat geenszins goed.

Kortom, de “oplossing” voor dergelijke en andere oorzaken der verfransing van Brussel en delen van Vlaanderen ligt volgens mij helemaal niet in het verlagen van de algemene kennis (ook der Franse taal en cultuur) bij uw jongeren. Wees enerzijds gewoon wat assertiever in het gebruik van uw eigen taal (in Vlaanderen wordt Nederlands gesproken), en geef anderzijds de anderstaligen tenminste de kans om hun (inderdaad niet steeds perfect) Nederlands in Vlaanderen te gebruiken.

Ik kan slechts hopen dat u allen blijvend het onderscheid zult weten te maken tussen te ener zijde vlaamsvoelendheid en de noodzaak tot een grotere Vlaamse assertiviteit, en ter andere zijde het blind op zichzelf terugplooien in eng nationalisme dat dezer dagen kennelijk opgang maakt. Voortgaand op de evolutie van wat ik de laatste maanden aan stellingen op dit forum heb gelezen, kan ik echter niet ontkennen dat mijn vast vertrouwen in het goed oordeel terzake van veel Vlamingen al diverse keren een flinke deuk heeft gekregen…

Met hartelijke groeten,

G.